25 wistjedatjes

Home Forum Porsche Talk 25 wistjedatjes

  • Maker
    Discussie

  • deepee
    Deelnemer

      een toffe trivia over Porsche lees je HIER
      een 4-wielaangedreven F1 auto, de link met de MB type 80, airbus cockpits, vorkliften, BBQ’s of ReCaRo …

    15 reacties aan het bekijken - 1 tot 15 (van in totaal 69)
      • Vijf uiterst zeldzame Porsche Exclusive-auto’s:
         Porsche 911 Turbo ‘Flachbau’
        De eerste limited-edition serie van Porsche Exclusive. Een 930 Turbo, geïnspireerd door de 935-raceauto, de Moby Dick onder de auto’s. Zelfs zo van de zijkant is goed te zien waarop hij gebaseerd is. Tussen 1982 en 1989 werden er 984 van verkocht. De Porsche 911 Turbo ‘Flachbau’ kreeg een zes-in-lijn turbomotor die 335 pk en 431 Nm koppel aan vermogen voortbracht.

        Porsche 935 Street
        De Saoedische zakenman Mansour Ojjeh, de ex-eigenaar van horlogefabrikant TAG Heuer, wilde een 935-racer voor de openbare weg. En dus bouwde Porsche Exclusive er een, met de 3,3-liter turbomotor uit een 934. Het vermogen van 282 pk gaat via een handbak met vier versnellingen naar de achterwielen.

        Porsche 959
        In 1989 kwam er een speciaal verzoek binnen uit het Midden-Oosten. Een sjeik wilde zeven 959’s met elk een unieke kleur, bijpassende velgen en interieur. Dan ben je bij Porsche Exclusive Manufaktur aan het goede adres. De 959 ging bij zijn introductie voor 215.000 euro, waardoor de sjeik 1,5 miljoen euro had moeten betalen.


        Porsche 964 Turbo S ‘Leichtbau’
        Heel zeldzaam, want er werden er in samenwerking met Porsche Motorsport maar 86 van gebouwd. Ze waren 381 pk sterk en 180 kilo lichter dan normaal. Het doel was om er 20 tot vijftig van te bouwen maar dat liep dus uit de klauwen. Nog een grappig feitje; intern werd deze Porsche 964 Turbo S ‘Leichtbau’ RS genoemd.


        Porsche 993 Speedster
        Een van de zeldzaamste Porsche Exclusive-auto’s ooit; er werden van dit model maar twee exemplaren gebouwd door Porsche Exclusive. Eén in 1995 en één in 2000. Eentje werd gebouwd als verjaardagscadeau voor de ontwerper van de 911, Ferdinand Alexander Porsche, die toen 60 jaar werd. Later zou Amerikaans presentator Jerry Seinfeld er één in zijn bezit hebben.

         

          4 Heritage Design Editions

            [color=#050505]Wist je dat de Porsche 904 als GT-auto een licentie kon krijgen voor openbaar wegverkeer, maar vanwege de Peugeot naamrechten op driecijferige nummers met een nul in het midden niet op de markt werd gebracht met het interne nummer mocht zijn? De Porsche 904 wordt daarom verkocht als de Carrera GTS.

             [/color]

              En een 968 is dan nog breed ten opzicht van een smallbody 964 (slechts 1,65m…) 🙂

                Een sportwagen mag niet groot zijn, dat is duidelijk als je hem ook wil gebruiken op kleine wegen. Ik heb sowieso een voorliefde voor compacte auto’s. De Alpine A110 wordt vaak bewierookt omwille van zijn compactheid. Die is inderdaad kort, dat zie je zo. Maar qua breedte scheelt het toch maar een 3 mm tov de 981/982. De 991 is ook zoiets. Ik heb even opgezocht hoe breed de diverse huidige Porsches zijn, zonder spiegels (daarvoor tel je ongeveer 200 mm bij):

                [mm]
                718: 1801
                992: 1852
                Macan: 1923
                Cayenne: 1983
                Panamera: 1937
                Taycan: 1966 (spiegels steken ietsje minder uit hier, totaal 2144 mm)

                Er is geen verschil in de varianten coupé, cabrio, lijkwagen…

                Het verrast me hoeveel breder de camions en corviares wel zijn, gezien de kritiek die de 992 te verduren kreeg omwille van de verbreding tov de 991. Maar ja, in ondergrondse parkings wil je inderdaad liever niet naast een SUV staan.

                Ter vergelijking, de 968 is maar 1727 mm. Dat viel enorm op als die voor mijn 981 stond.

                  [quote=”DeePee” post=273235]Is het paard van Ferrari hetzelfde als dat van Porsche?

                  Ja. Doorheen de jaren legden beide merken andere stilistische accenten. Meer flair bij de Italianen, strenger bij de Duitsers. Maar het zijn twee afbeeldingen van precies hetzelfde steigerende paard. Hoe kan dat?

                  Laat ons beginnen bij Porsche. Dat is immers het meest logische. En de uitleg is het kortste. Na WO II wilde Ferdinand Porsche z’n idee van een sportwagen met betrouwbare Kever-mechaniek verder ontwikkelen. De Oostenrijker vestigde zich in het epicentrum van het Duitse Wirtschaftswunder – de economische heropleving na het vernietigende Hitler-tijdperk. Stuttgart. Kwam de tijd om een logo voor het merk dat z’n naam droeg te ontwikkelen, werd inspiratie gevonden bij het schild van de stad. Voor die tijd was dat erg gebruikelijk. Stuttgart voert daarin – je ziet het aankomen – een steigerend paard.

                  Hoe het paard uit Stuttgart terechtkwam op het logo van een Italiaanse sportwagenbouwer, is een veel onwaarschijnlijker verhaal. Het heeft alweer met een Wereldoorlog te maken. De eerste ditmaal. Daarin waren Duitsers en Italianen nog niet zo’n goede maatjes als in de tweede. Er werd flink wat afgevochten. Ter land, ter zee en in de lucht. Piloten voerden dodelijke luchtbaletten uit met dubbeldekkers van hout en doek. Legenden werden daar geboren. Denk maar aan de Duitse ‘ace’ De Rode Baron. Berucht en beroemd was die. Je werd ook pas een Ace als je 5 vijandige rakkers uit de lucht had geschoten. Maar ook bij de Italianen waren er die hun tegenstanders lieten bibberen en beven. Francesco Baracca was zo’n ace. Menig Duitse vliegenier kwam aan z’n eind door kogels uit Baracca’s loop.
                  Op een dag haalde Baracca een Duitser uit Stuttgart neer. Die had op z’n vliegtuig de beeltenis van z’n geboortestad staan. Een trofee die de Italiaan prompt op z’n eigen vliegtuig hing. Als boodschap, wellicht, en ook omdat hij geloofde dat het hem geluk bracht. Het enige wat nu nog moest gebeuren was dat Enzo Ferrari en Francesco Barraca elkaars pad kruisten.

                  Dat gebeurde begin jaren dertig. Ferrari was toen al succesvol in de racerij met z’n team Scuderia Ferrari, dat voornamelijk Alfa Romeo’s inzette. Tijdens een evenement suggereerde de Italiaanse oorlogsheld om het steigerende paard, z’n talisman van tijdens de oorlog, op de flank aan te brengen. Als geluksbrenger. Enzo, een bewonderaar, nam de voorzet meteen aan.
                  In 1932 verschijnt het steigerende paard op de flank van de Alfa Romeo’s die Scuderia Ferrari inzet voor Grote Prijs van Spa-Francorchamps. Enzo zette het paard op een schild met een gele achtergrond. De kleur van Maranello, waar het sportwagenmerk tot vandaag gevestigd is. Verwarring alom natuurlijk, want ook Stuttgart voert de knol op z’n vlag met een gele achtergrond. Het geel is niet hetzelfde, zo wordt gezegd.
                  Tot halverwege de jaren veertig gebruikt Ferrari de beeltenis op de sportwagens van de verschillende merken die z’n raceteam voert. Het merk Ferrari is dan nog niet gevormd. Maar wanneer in 1947 de eerste Ferrari met die naam wordt voorgesteld – de Tipo 125S – prijkt daar niet alleen de naam Ferrari, maar ook weer het steigerende paard op de gele achtergrond op.
                  De rest, zoals men zegt, is geschiedenis…[/quote]

                  Holala Deepee… dit verhaal klopt niet helemaal. Ziehier het echte verhaal :

                  https://porscheforum.be/forum/search?query=enzo%20ferrari&searchuser=Sensa911&searchdate=all&childforums=1

                  Volgende keer dat we naar de streek van het Gardameer gaan, gaan we zijn graf bezoeken!

                    911 G targa was boxsters first test mule

                      Ik vind het helemaal niet vervelend. Kickdown = kick the horse in the ass!… Als je daarentegen in de manuele stand deels het gaspedaal intrapt zal de PDK heus niet terugschakelen.

                      Ik rij al 15 jaar met robot-koppeling (eerste 11 jaar BMW Z4 met inferieure enkele koppeling) en kan ondertussen ook muziek maken als de bak in auto staat en je steeds verder de gas indrukt. Moet het wel een zescilinder zijn natuurlijk, anders is het gewoon lawaai 😈

                        Is inderdaad vervelend dat terugschakelen.
                        Op de autobaan lichtjes willen inhalen resulteerd altijd met één of meerdere schakelingen terug.
                        Voor mij zou dat in de normale stand echt niet hoeven. Dan is een handgeschakelde veel fijner, die blijft gewoon in zijn zelfde versnelling.

                          Het was al gezegd dat de 7de in de nieuwe PDK bak ergens tussen de oude 6de en 7de zit. 8ste komt overeen met oude 7de.

                          Er zit inderdaad een reuzegroot gat tussen de 6de en 7de in mijn 981. Maar veel last heb je daar niet van want kickdown resulteert in elk geval in een ogenblikkelijk terugschakelen. Zaak is dan alert te zijn want je zit zo tegen de begrenzer aan in 2de… 😈

                          123

                            das op zich niet zo bijzonder, das al zo bij veel autos..

                              New Porsche 911 (991.2 and 992) reaches top speed in 6th gear; not 7th or 8th

                              According to Porsche, this is not new to the 992. The seven-speed 991 Carrera and Turbo models always hit top speed in sixth, regardless of whether it was a PDK or manual.
                              Top Gear disclosed that the eight-speed PDK is effectively configured as a six-speeder but with two long overdrive ratios. This means that, yes, the top speed is achievable in sixth gear but if you want to go in constant high speed, you would need to eventually get out of the sixth gear so you won’t abuse your fuel tank.

                                  Is het paard van Ferrari hetzelfde als dat van Porsche?

                                  Ja. Doorheen de jaren legden beide merken andere stilistische accenten. Meer flair bij de Italianen, strenger bij de Duitsers. Maar het zijn twee afbeeldingen van precies hetzelfde steigerende paard. Hoe kan dat?

                                  Laat ons beginnen bij Porsche. Dat is immers het meest logische. En de uitleg is het kortste. Na WO II wilde Ferdinand Porsche z’n idee van een sportwagen met betrouwbare Kever-mechaniek verder ontwikkelen. De Oostenrijker vestigde zich in het epicentrum van het Duitse Wirtschaftswunder – de economische heropleving na het vernietigende Hitler-tijdperk. Stuttgart. Kwam de tijd om een logo voor het merk dat z’n naam droeg te ontwikkelen, werd inspiratie gevonden bij het schild van de stad. Voor die tijd was dat erg gebruikelijk. Stuttgart voert daarin – je ziet het aankomen – een steigerend paard.

                                  Hoe het paard uit Stuttgart terechtkwam op het logo van een Italiaanse sportwagenbouwer, is een veel onwaarschijnlijker verhaal. Het heeft alweer met een Wereldoorlog te maken. De eerste ditmaal. Daarin waren Duitsers en Italianen nog niet zo’n goede maatjes als in de tweede. Er werd flink wat afgevochten. Ter land, ter zee en in de lucht. Piloten voerden dodelijke luchtbaletten uit met dubbeldekkers van hout en doek. Legenden werden daar geboren. Denk maar aan de Duitse ‘ace’ De Rode Baron. Berucht en beroemd was die. Je werd ook pas een Ace als je 5 vijandige rakkers uit de lucht had geschoten. Maar ook bij de Italianen waren er die hun tegenstanders lieten bibberen en beven. Francesco Baracca was zo’n ace. Menig Duitse vliegenier kwam aan z’n eind door kogels uit Baracca’s loop.
                                  Op een dag haalde Baracca een Duitser uit Stuttgart neer. Die had op z’n vliegtuig de beeltenis van z’n geboortestad staan. Een trofee die de Italiaan prompt op z’n eigen vliegtuig hing. Als boodschap, wellicht, en ook omdat hij geloofde dat het hem geluk bracht. Het enige wat nu nog moest gebeuren was dat Enzo Ferrari en Francesco Barraca elkaars pad kruisten.

                                  Dat gebeurde begin jaren dertig. Ferrari was toen al succesvol in de racerij met z’n team Scuderia Ferrari, dat voornamelijk Alfa Romeo’s inzette. Tijdens een evenement suggereerde de Italiaanse oorlogsheld om het steigerende paard, z’n talisman van tijdens de oorlog, op de flank aan te brengen. Als geluksbrenger. Enzo, een bewonderaar, nam de voorzet meteen aan.
                                  In 1932 verschijnt het steigerende paard op de flank van de Alfa Romeo’s die Scuderia Ferrari inzet voor Grote Prijs van Spa-Francorchamps. Enzo zette het paard op een schild met een gele achtergrond. De kleur van Maranello, waar het sportwagenmerk tot vandaag gevestigd is. Verwarring alom natuurlijk, want ook Stuttgart voert de knol op z’n vlag met een gele achtergrond. Het geel is niet hetzelfde, zo wordt gezegd.
                                  Tot halverwege de jaren veertig gebruikt Ferrari de beeltenis op de sportwagens van de verschillende merken die z’n raceteam voert. Het merk Ferrari is dan nog niet gevormd. Maar wanneer in 1947 de eerste Ferrari met die naam wordt voorgesteld – de Tipo 125S – prijkt daar niet alleen de naam Ferrari, maar ook weer het steigerende paard op de gele achtergrond op.
                                  De rest, zoals men zegt, is geschiedenis…

                                    vroeger werden dergelijke stickertjes geplakt na het voltooien van een herstelling in het kader van een terugroepaktie

                                    z280_n.jpg

                                  15 reacties aan het bekijken - 1 tot 15 (van in totaal 69)
                                  • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.