Eerste buitenlandse trip met de 993

[Jan Danckaers]

Eerste buitenlandse trip met de 993.

We hebben maar één week, dus we willen er het maximum uithalen.
Via een vroegere zakenrelatie mogen we gratis logeren in een landhuisje met zwembad in de streek van de Ardeche. We krijgen de beschilkking vanaf 27 juli tot 2 augustus. Dat is mooi meegenomen natuurlijk en nemen het aanbod graag met beide handen aan.
Op zaterdag 26 juli wordt de 911 mooi gewassen en worden de koffers ingeladen. Dit wordt al ons eerste probleem want het verschil van laadruimte met de daily Espace wordt ons pijnlijk duidelijk.
We willen geen bagage op de achterbank want we willen open rijden en met de cover over het neergelaten dakje kan je bij een stop niet zomaar het dak sluiten. Toch lukt het ons “ met wat toegevingen van het vrouwtje”om alles in de koffer vooraan te proppen.
Het is 4.30 uur wanneer de wekker ons duidelijk maakt dat we moeten vertrekken. De thermometer wijst 12graden aan en de lucht ziet er grijs uit, maar we zijn keihard, doen een warme sjaal om, en vertrekken open.
We starten de 993 in de garage met de poort dicht om de buren niet te storen, want sinds Gert Carnewal de RSR’s (later noemen we die “ons Gertje’s”) eronder heeft geplaatst laat ie zich wat duidelijker horen.
De bedoeling was om langs de kleine gezellige weggetjes te rijden, maar door tijdgebrek…we moeten toch een kleine 1000 km, verkiezen we de autobaan te nemen.
De 911 rijdt voortreffelijk en het is een plezier om de zware boxer achter je rug te horen grommen. Ik ondervind dat rond 3000 toeren de motor bijna fluisterstil wordt, en dat is wel zo aangenaam als je lange stukken autobaan wil verslinden. Bij de minste versnelling echter laten onze Gertje’s zich duidelijk horen.
In de nog verlaten tunnels rond Antwerpen en Brussel wordt de verleiding te groot en doet een flinke stoot tussengas de haartjes op mijn onderarmen rechtop staan….wat een hemelse grom komt er dan uit de Gertje’s…. We gaan vanuit Brecht via Brussel naar Luxemburg waar we om 8 uur een eerste keer tanken en een koffie drinken. De broodjes die Anneke de avond voordien maakte staan nog thuis in de koelkast, dus bestellen we ook nog een croissant en een “pain chocolat”.

Ondertussen is de zon van de partij, de sjaal wordt opgeborgen en we genieten van het open rijden….zelfs op de autobaan met 140 km/uur is het windgeruis goed te doen. Het verbruik dat aanvankelijk 14,3l aangaf is verminderd naar 12.7l.
We hebben geen verkeer en schieten goed op. De zon klimt steil in de hemel en de temperatuur op de meter neigt naar de 24 graden. Naarmate de km onderdoor rollen krijg ik meer en meer vertrouwen in de Cabrio en gaat de snelheid wat omhoog, de Gertje’s laten zich wat duidelijker horen tot Anneke de meter in het oog krijgt en een met gefronst gezicht opzij kijkt….wijselijk laat ik het gaspedaal maar wat zakken tot zo’n 140 km/u.
Tussen Dyon en Lyon stoppen we voor een tweede tankbeurt en eten daar een aangekocht broodje met een koffietje uit een betaalautomaat. We durven de Cabrio niet alléén achter te laten, maar genieten in het zonnetje op een bankje dichtbij van het overigens lekkere broodje .Het is mooi om zien hoeveel aandacht de cabrio heeft van de voorbijgangers

[attachment:2]2014-07-27 11.03.38.jpg[/attachment

Voorbij Lyon wordt het rijden op de snelweg toch wat eentonig en tevens wordt het verkeer drukker. We besluiten om de autobaan te verlaten en via de kleine D- wegen verder te rijden.
Het terrein wordt al wat heuveliger en soms zijn er wat steile stukken.
Hier ontdek je het oude Frankrijk weer en het ene dorpje is al pittoresker dan het andere. We geven de Gertje’s de sporen en boxer stuwt de 911 over de pittige stuurweggetjes. Ondertussen is het goed heet geworden, de thermometer stijgt naar 30 graden, maar door de rijwind en de Airco is het toch nog koel in de Porsche, en de temperatuur van de zescilinder blijft verbazend op pijl.
Het achterland van Frankrijk lijkt wel uitgestorven, maar af en toe vinden we toch een verfrissend drankje op leuk terrasje.
De weg naar onze bestemming neemt toch veel meer tijd in beslag dan we gedacht hadden, maar rond 19 uur komen we veilig en wel aan in St Martin d’Ardeche

waar we de dakloze laten rusten in een afgesloten garage

We laden de bagage uit, nemen een duik in het zwembad en gaan dan het dorpje in voor een heerlijke maaltijd……….wordt vervolgd……

Attachments:

• 

Discussie

[Patrick van Velsen]

Mooie ervaring!

0

[hcm renders]

:applaus:
:drink:

0

[Jan Danckaers]

Het verkeer wordt steeds drukker en we moeten dus het tempo minderen.
Aan de Pont d’arc is het een drukte van jewelste. Busjes met aanhangwagens vol met kano’s brengen de boten van en naar de startplaatsen, waar toeristen van allerlei slag de beroemde rivier willen afvaren.

We stoppen aan een cafeetje waar wonder boven wonder nog plaats is en stallen de cabrio vlak aan ons tafeltje. We bestellen (hoe raad je het) een witte wijn en een Pastis en verwonderen ons aan de wirwar van aanhangwagens, bestelwagens en de overal aanwezige Partner, Kangoo of Berlingo’s die ten onpas steeds voor je wielen verschijnen.

De Huawey van Anneke heeft plots geen opslaggeheugen meer, en we vragen aan de serveerster waar we in de buurt een SD kaartje kunnen aanschaffen.
Ondertussen is het al een stuk in de namiddag, we starten de Porsche en rijden naar Ruoms waar we in een grite Carrefour vinden wat we zoeken.
Het is al te laat voor een alternatieve route, en rijden dan maar de volledige route terug .
Uiteraard was dat voor mij geen straf, en ik kende de weg toch al een beetje.

Voorbij de Pont d’arc wordt het verkeer aanzienlijk minder en goed 10 km verder is de weg compleet verlaten.
Ik geef de boxer de sporen en de Gertje’s klinken zowaar nog rauwer. Ondertussen is de temperatuur wat afgekoeld en en de wind komt met neergelaten zijramen koel in de auto binnen.

De berghellingen flitsen voorbij en met het terugschakelen galmt de motor hoog in de toeren tegen de flanken. Wat een auto is dit toch….wat een plezier om te toeren in deze streek…wat een sound heeft die motor…en wat…….verdorie…….het verbruik is nog gezakt….. Nu naar 11.9 l……
Wordt vervolgt……..

0

[Jan Danckaers]

Het is woensdagmorgen en de zon staat al hoog aan de hemel wanneer we de garagedeur openen en de sleutel van de 911 omdraaien….de sound van de zespitter klinkt als muziek in de oren….het is blijkbaar weeral te lang geleden, want de haartjes op mijn onderarmen komen spontaan rechtstaan en een brede smile tekent zich ongetwijfelt op mijn smoeltje af. Beetje voorzichtig laat ik de koppeling opkomen en laveer langzaam uit de garage….ik stap uit en loop achter de Cabrio om de poort te sluiten. De sound is dan nog lager en de Gertje’s grollen dat het een lieve lust is.

Truus is al ingesteld en we willen eerst de D 290 volgen tot aan de Pont d’arc.
Het begint al direct goed want de ene bocht rijgt zich aan de andere. Er is geen verkeer te bespeuren, dus ik trap na een tijdje het gaspedaal wat dieper in. Ik probeer de cabrio, als een pro, voor de bocht het gas te lossen en bij het ingaan van de bocht flink op het gas de bocht te ronden. De Conti’s bijten zich vast in het warme asfalt en de Gertje’s brullen het uit van plezier. Dit is het waarvoor we naar hier zijn gekomen. Door de lagere afstelling is de wissel van bocht naar bocht goed te corrigeren en in de zeldzame rechte stukken gaat het soms echt hard, maar steeds voelt de 993 vertrouwd.

Langs de weg zijn er verschillende parkingplaatsen voorzien die een prachtig uitzicht op de George’s d’ Ardèche bieden

Naarmate we verder rijden wordt het uitzicht alsmaar indrukwekkender. De bochten worden scherper en korter en de rotsen komen angstvallig over je hangen. Uiteindelijk komen we in de buurt van de Pont d’arc verschillende lage, in de berg uitgekapte tunnels tegen.

0

[hcm renders]

prachtig allemaal om mee te genieten van jullie reis
veel plezier samen en met de mooie porsche
:drink:

0

[Jan Danckaers]

Dinsdagmorgen….het is warm, maar bewolkt en de vooruitzichten zien er niet zo goed uit.
We willen niet in een regen of onweersbui terechtkomen en besluiten om de 993 nog een dagje rust te gunnen. Het luie leventje en de gastronomie begint ons parten te spelen en dat is aan het buikje te zien.

Gisteren hebben we ontdekt dat er in Aigueze verschillende wandelingen vanuit het dorpje de berg op vertrokken, en die willen we nu gaan doen. Zo doen we ook nog wat aan fysieke training.

We vertrekken vroeg, wandelen eerst nog wat in de nauwe straatjes en klimmen dan de berg op.

Echter van een pad is er geen sprake….het is meer een hoop keien met wat povere begroeiing op en met elke stap schuif je weer twee stappen naar omlaag.
Na verloop van tijd zijn alle wegwijzers verdwenen en een wirwar van paadjes loopt kriskras de berg op. Verschillende keren komen we op onze stappen terug en volgen een ander paadje.
Enfin zo goed en zo kwaad het kan volgen we de povere bewegwijzering tot aan een volledig aan het zicht onttrokken wijngaard. Ik begrijp nog niet hoe ze die wijnstokken en materiaal daar hebben naartoe gekregen.

Na zo’n drie uur klimwerk houden we het voor bekeken en dalen we langs dezelfde weg terug naar Aigueze.
We drinken nog een Pastis of twee (drie) en besluiten de rest van de dag bij het zwembad door te brengen.

In de namiddag begint het te regenen maar onder het luifeltje blijft het gezellig vertoeven.
Tegen de avond klaart de hemel uit en komt de zon erdoor. In Aigueze hadden we een alleraardigst restaurantje ontdekt en we besluiten om daar te gaan eten.

We nemen deze keer maar een lichte Cesar salade om het buikje weer niet teveel te belasten. Na weer een super dagje eindigen we veeeel later onder de wol.

……….Wordt vervolgd……

0

[Pieter-Jan Goeminne]

Zalig weer eentje om op te volgen :happydance: :happydance:
Veel plezier :driver:

0

[Hans van Turnhout]

Heerlijke trip met de P.
Zuid Frankrijk heeft altijd mijn voorkeur gehad.
Gezellige dorpjes met leuke pleintjes.
En vooral heel veel mooie stuurweggetjes.
Vorig jaar vanaf de cote d’azur binnendoor naar Lyon gereden, super!!
Nog heel veel mooie en veilige km’s.

0

[Jan Danckaers]

[quote=”Mart” post=175796]:drink:

ps. Er past best veel bagage (kleine koffertjes en sporttassen) op de achterbank onder het windvangertje en direct achter de stoelen, terwijl de kap met een beetje beleid nog gewoon open en dicht kan!![/quote]
Klopt Mart, maar als de cover van het cabriodakje eropligt moet je dat er telkens afhalen om te sluiten….en om dat nu telkens voor een paar minuten toiletbezoek te moeten doen??? Nu laten we de cabrio gewoon open en kan er ook niks weg zijn

0

[THIENPONT HENDRIK]

Ook in Les Vans geweest onlangs met de *porsche mooi stadje met gezellige markt.
Gaan eten bij de Piet was :up: :up:

0

[The Eagle]

“Als God in Frankrijk”… :up:

0

[Mart WTL]

:drink:

ps. Er past best veel bagage (kleine koffertjes en sporttassen) op de achterbank onder het windvangertje en direct achter de stoelen, terwijl de kap met een beetje beleid nog gewoon open en dicht kan!!

0

[Jan Danckaers]

Onderweg hebben we nog een fles Pastis gekocht en bij onze overbuur (een wijnboer van de plaatselijke wijn) kopen we een goeie fles rood en wit.
We bestellen een Pastis en een witte wijn en genieten van het gelag en geruzie van een stel oude Fransmannen op de pétanquebaan.
Kort na de middag dalen we terug naar beneden en lopen over de oude brug terug naar St- Martin waar we de rest van de middag aan het zwembad doorbrengen

Het is al 19u wanneer we beneden in het dorpje een restaurantje opzoeken voor een lekker diner. We nemen het voorgestelde menu, maar de portie’s lijken andermaal weer veel te groot, en krijgen er geen nagerecht meer in.

In ons huisje drinken we nog een glaasje wijn en kruipen dan rond 23 u onder de wol…
Wordt vervolgd……

0

[Jan Danckaers]

Het is al laat wanneer ik de volgende morgen wakker wordt. Ik hoor door het open raam de regen plensen in het zwembad. Ik baal en wil me nog eens omdraaien als ik Anneke beneden hoor roepen “sta jij nog niet op”…”het is schitterend weer, en het water is heerlijk”.

Ik ben nog niet bekomen van de uitgebreide maaltijd van de vorige avond en m’n kop gonst nog wat na van het gehuil van de Gertje’s…..of was het van de wijn???
We lopen gezellig samen naar de bakker voor een bagette en croissants, en kopen in het aanpalende superette wat kaas, confituur, koffie en een kaart van de streek
We klimmen terug naar ons huisje, nestelen ons onder de luifel aan het zwembad en verorberen de Croissants terwijl we de kaart bestuderen.
Eigenlijk kennen we de streek daar helemaal niet hoewel we er vroeger met de motorhome dikwijls moeten langs gekomen zijn.
We duiden op de kaart enkele kleine stadjes aan, niet te ver weg. Die punten geven we dan in de Garmin en Truus rekent dan voor ons een mooie rit uit in de Onroute Motorkaart.

Zo krijgen we dan telkens mooie uitgestippelde ritjes van zo’n 100 tot 150 km .
We blijven wat langer nakaarten aan het zwembad en besluiten vandaag de 993 te laten rusten. Aan de overkant van de rivier Ardèche,boven op de rotskliffen, ligt een oud mooi dorpje “Aigueze” waar we naartoe klimmen.

Aan de rand van het klif heb je een prachtig zicht op de rivier en de achterliggende wijngaarden

We wandelen door de authentieke straatjes en pleintjes en zetten ons neer op een terras volledig overschaduwd door de bladeren van enkele enorme platanen.

Attachments:

• 

0

[Angelo]

Fijne vakantie en weer leuk om mee te lezen

0