Home › Forum › Zeverhoekje › Post hier je funniest jokes en moppen.
- Dit onderwerp bevat 756 reacties, 79 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 1 jaar, 1 maand geleden door Erwin.
-
MakerDiscussie
-
MakerDiscussie
-
[quote=”cabrio wim” post=145910]
Die VW bus is dan net weer :think:[/quote]
ik den eerder dat het een Scania of Daf ofzo is 🙂
we speciale bandje op vanachter 🙂 vraag me af welke maat
[quote=”Mushroom” post=145482]Creedence Clearwater Revival is daar ook weer bezig met een specialleken precies…
:first:[/quote]
Heb je die karmann daarboven zien staan. :relaxman:
Die VW bus is dan net weer :think:
Creedence Clearwater Revival is daar ook weer bezig met een specialleken precies…
:first:
echt gebeurd deze morgen
wordt ik deze morgen wakker en ligt de vrouw te snikken langs mij in bed.
schat wat scheelt er?
ik heb gedroomd dat jij met andere vrouwen sex had!
maar schatje toch troost u jij bent de enige voor mei….die andere zijn voor juni, juli……. ruzie ruzieHeb je enig idee wat die kosten :happy: :happy: :happy: :happy: :happy:
Ik heb er een espresso van gedronken op Goodwood, daar stonden ze deze te promoten.
Ik echt een stuk vakwerk en over nagedacht, maar de prijs. 😯ik las net nog een straffe uitspraak op het WWW (dixit Enzo Ferrari anno 1959) “The horses pull the cart, not push it.” :happy:
een uitspraak die hij snel zou moeten inslikken door aanhoudende successen van Cooper’s F1 auto’s en Porsches in Le Mans.
vanaf ’61 werd elke F1 ferrari gebouwd met middenmotor.
wie dacht dat de redbull VW new-beetle een originele marketing tool is, had wss deze koffiepot VW spijlbus uit de 50-er jaren nog niet gezien
of deze michelin wagen uit 1894
We hadden ons klaargemaakt om te vertrekken naar het oudejaarsfeest.
We lieten het nachtlichtje branden, zetten het antwoordapparaat aan,
hingen een handdoek over het kooitje van de parkiet en lieten de kat uit.
We belden een taxi … en als deze er aan kwam gingen we naar
buiten.
Van zodra we buiten kwamen schoot de kat terug naar binnen. We
wilden haar niet binnen sluiten daar ze het op de parkiet gemunt had.
Mijn vrouw ging al in de taxi zitten terwijl ik achter de kat aan
moest.
De kat rende de trap op en ik zette de achtervolging in.
Mijn vrouw, die in de taxi zat te wachten, wou niet dat de
bestuurder wist dat het huis verlaten zou zijn vannacht. Dus zei ze tegen
de chauffeur : ” Hij is nog even naar boven om mijn moeder een goede nacht
te wensen….”
Wat later dook ik uiteindelijk ook in de taxi:
” Sorry dat het zo lang duurde” zei ik. ” Maar die stomme trut had
zich verstopt onder het bed. Ik heb haar met een kapstok moeten porren om
haar er onder uit te krijgen. Dan wou ze weglopen maar ik heb haar bij
haar nekvel gegrepen. Dan heb ik haar in een deken moeten draaien om te
voorkomen dat ze me zou krabben! Maar ‘t is gelukt, ik heb haar
uiteindelijk beneden gekregen en in de kelder gezwierd ! Hopelijk schijt
ze vannacht weer niet op de patatten !”Er viel een oorverdovende stilte in de taxi…
Twee slimmekens !
Twee Antwerpenaren zijn na jaren werkloosheid – en met wat politieke steun – dan toch eindelijk aan een jobke geraakt bij de Belgische Spoorwegen.
Daar beseffen ze al na een paar dagen welk vlees ze in de kuip hebben, en zoeken ze wanhopig naar een plek waar onze twee zo weinig mogelijk in de weg lopen.
Uiteindelijk neemt een ploegbaas ze mee naar een stuk spoorlijn die al lang niet meer in gebruik is.
Samen met de twee gaat hij midden tussen de rails staan.
“Mannen, nu moet ge eens goed kijken,” zegt hij tegen de Antwerpenaren, “kijk maar eens in de verte tot zover ge het spoor nog kunt zien.”
Samen turen ze naar de verre horizon, tot waar de rails in één punt samen lijken te komen.
“Mannen, ge begrijpt hoe gevaarlijk zoiets is, hé,” zegt die ploegbaas, “dus ga daar onmiddellijk naartoe en zorg er voor dat de rails overal netjes even breed zijn.”
“Inderdaod leivesgevaorlek,” zeggen de twee en gewapend met een meetlat trekken ze richting horizon.
De twee stappen en stappen, af en toe zorgvuldig metend.
Kilometers en uren later blijft het gevaarlijke punt nog altijd onbereikbaar.
Vermoeid en niet begrijpend drentelen ze verder, tot de ene Antwerpenaar zich eventjes om draait, in de verte tuurt, schrikt en roept:
“’t Is nie waoar é, we zen der al verbaai!”
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.