- Dit onderwerp bevat 141 reacties, 30 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 4 maanden geleden door
.
-
Discussie
-
T’ Is zover, we gaan vertrekken :driver: , ik heb het gehad met dat rusten, ik kan evengoed onderweg rusten, althans, ik vergelijk rijden met mijn P als rusten. Of mijn dokter er mee akkoord is zal me worst wezen, ik zeg het hem niet dus kan hij het niet afkeuren, toch?
Maar eerst nog naar AC/DC, mijn jeugdidolen. Zij komen op 6 juli naar Dessel en ik wil erbij zijn. Ik was 14 jaar toen de ouders van een kameraad terugkwamen uit London met een LP van een nieuw groepke, AC/DC genaamd met het glorieuze nummer “Whole lotta Rosie” er op dat ik na twee dagen perfect naspeelde op mijn luchtgitaar. Nooit van AC/DC gehoord alhoewel wij zeer goed op de hoogte waren van alles wat hardrock betekende. Toen noemde dat nog hardrock en niet metal, metal is later gekomen toen wannabees als Def Leppard of Jon Bon Jovi :puke: er kwamen met hun afgrijselijke gestylde kapsels en songs, zij waren geen hardrockers maar zogenaamde metal groepen, neen, bullshit was het, het is maar met Metalica of Mötorhead dat men de metal, metal kon noemen. Van deze groepen had ik ook de eerste LP’s in België vermoed ik. Mijn vrouw heeft later, op een onbewaakt ogenblik al mijn LP’s verkocht op de rommelmarkt met als reden dat we geen pick-up meer hadden, en dat er toen CD’s waren, en dat er nooit nog pick-ups zouden gemaakt worden. Het was toen, dat ik mijn eerste moordpoging gepland heb :what: :what: , maar onderzoek wees uit dat ik daar veel te lang voor in de gevangeins moest en daar had ik geen zin in. Maanden heb ik niet meer gesproken 👿 tot ze zei dat ze er spijt van had. We hebben toen een flesje opengemaakt en de goedmaaksex was heerlijk. Ik heb eigenlijk een schat van een vrouw.
Maar soit, de roadtrip 2015 komt er dus. De planning is ruw geschetst, ik ben volop aan’t zoeken naar de dagelijkse trip verblijven want de aankomst is Bedoin in de Provence, aan mijn geliefde Mont Ventoux, alwaar we een weekje blijven. Ik wacht eerst Meteovista nog even af om te zien langs welke weg het goei weer is want de duizenden liters regen en de sneeuw op de passen vorig jaar heb ik wel gehad.
Enkel mijn hond nog voorbereiden, hij weet het nog niet maar merkt aan mijn doen dat er iets niet klopt, hij gaat tegen zijn zin mee naar het bos. Waar ik ga, gaat hij, ga ik in de P zitten is hij mij voor en zit er al in, tja na 15 jaar wordt het steeds moeilijker om hem iets wijs te maken. Hij blijft thuis bij de housesitter maar wil eigenlijk mee, zoals gezegd, waar ik ga wil hij ook, maar het zal deze keer niet pakken.
Wordt vervolgd.
-
18 juli 2015 om 11:55Luc :first: :popcorn:
18 juli 2015 om 11:55Luc :first: :popcorn:
18 juli 2015 om 11:52:up: :up: :respect2: :drink:
18 juli 2015 om 11:52:up: :up: :respect2: :drink:
17 juli 2015 om 23:00:first: :first: :first:
17 juli 2015 om 23:00:first: :first: :first:
17 juli 2015 om 22:07Dag 10: Zomaar een toertje
Heet dat het is! Pokkeheet. Minstens 35 graden in de schaduw, lang geleden dat het nog zo warm is geweest in de Provence zegt onze gastvrouw. Elke dag moet ze het zwembad bijvullen. Deels van het verdampen en deels doordat mijn kleinzoon denkt dat hij in een grote drinkbeker zit. Mijn schoondochter heeft schrik dat de chloor niet goed is voor Thieu maar ik leg haar uit dat dit geen probleem is. Jack de Russel drinkt al 15 jaar uit ons zwembad met chloor en staat zelfs te blaffen als er niet genoeg chloor inzit. Hij krijgt er mooie witte tanden van zeg ik haar.
Ik zeg tegen mijn vrouw, je kunt doen wat je wil maar ik rij de Ventoux op, daar is het minder warm, zeker 10 graden frisser. Ik ga daar een pintje drinken. Voor ik nog iets kan zeggen zit ze in de Porsche. Er zijn zoals steeds altijd cyclisten de Ventoux aan het beklimmen, ik heb het enkele jaren geleden ook gedaan. Dat was de dag dat ik, net zoals de katten, een aantal keren gestorven ben en terug verrezen. Niet te doen, maar ik heb het toch gedaan, 21 kilometer naar boven met de fiets, de hel. Wat mij opvalt is dat steeds meer vrouwen fietsen met een koersfiets en in bijhorend tenue, zo ook hier op de Ventoux. Ik zie langs achter profielen waarvan ik denk, zou jij niet beter een bord aan je kont hangen van uitzonderlijk vervoer? En dan zie je de man die erbij is zijn vrouw verwensen want nu kan hij niet op eigen tempo rijden, nee, de vrouw achterlaten wordt niet getolereerd. Hij moet haar steunen in haar strijd, net zoals bij een bevalling.
Ik rij in een rotvaart naar boven, mijn vrouw heeft schrik maar durft het niet zeggen uit vrees dat ik mijn concentratie verlies. Op enkele minuten zijn we boven en ik parkeer helemaal boven aan het gebouw, naast de snoepkraam en stap uit. Er zijn daar twee parkeerplaatsen waarvan één voor gehandicapten en één gewone parking waar het perfect legaal is en die nog vrij is, deze is trouwens bijna altijd vrij vermits iedereen een straat lager parkeert. We stappen uit om van het mooie landschap te genieten. Plots wordt ik aangesproken door een heerschap die mij vraagt of het mijn Porsche is die daar geparkeerd staat en dat ik moet maken dat ik mijn wagen verplaats, het is trouwens ook een toerist. Ik bekijk de man met een vragende blik, zeg niets en negeer hem en geniet verder van het uitzicht. Nogmaals vraagt hij of dit mijn Porsche is. Neen zeg ik geïrriteerd, ik rij met een Citroën Berlingo van 10 jaar oud, een diesel zonder airco die amper de Ventoux opraakt en dat hij nu moet ophoepelen. “Ik dacht nochtans dat ik u zag uitstappen.” Neen zeg ik, dat kan niet, maar ik ken wel de eigenaar. Het is een wereldberoemde Belgische rockgitarist van de betere soort die onlangs nog met Angus Young op het podium gestaan heeft op een weide in Dessel en dat hij nu rust zoekt in de Provence zonder dat iemand hem telkens komt storen. De man bekijkt mij met een blik alsof hij net een fles azijn heeft gedronken en druipt af.
In het naar beneden rijden spotten we twee BMW’s aan Chalet Renard. Allebei gecamoufleerde testwagens, volgens mij van de 7-reeks. Als ze zien dat ik foto’s neem rijden ze weg.
Beneden aan de Gite is het nog altijd even heet, maar het zwembad is bijgevuld, het water heeft een ideale 26 graden. Ik pak mijn kleinzoon op de arm en ga afkoelen. Onmiddellijk begint hij van het water te drinken, dorst dat hij heeft , niet te doen. Laat hem niet van dat water drinken roept mijn schoondochter. Neen, ik zal het kind laten sterven van de dorst en daarbij, daar krijgt hij mooie witte tanden van.
17 juli 2015 om 22:07Dag 10: Zomaar een toertje
Heet dat het is! Pokkeheet. Minstens 35 graden in de schaduw, lang geleden dat het nog zo warm is geweest in de Provence zegt onze gastvrouw. Elke dag moet ze het zwembad bijvullen. Deels van het verdampen en deels doordat mijn kleinzoon denkt dat hij in een grote drinkbeker zit. Mijn schoondochter heeft schrik dat de chloor niet goed is voor Thieu maar ik leg haar uit dat dit geen probleem is. Jack de Russel drinkt al 15 jaar uit ons zwembad met chloor en staat zelfs te blaffen als er niet genoeg chloor inzit. Hij krijgt er mooie witte tanden van zeg ik haar.
Ik zeg tegen mijn vrouw, je kunt doen wat je wil maar ik rij de Ventoux op, daar is het minder warm, zeker 10 graden frisser. Ik ga daar een pintje drinken. Voor ik nog iets kan zeggen zit ze in de Porsche. Er zijn zoals steeds altijd cyclisten de Ventoux aan het beklimmen, ik heb het enkele jaren geleden ook gedaan. Dat was de dag dat ik, net zoals de katten, een aantal keren gestorven ben en terug verrezen. Niet te doen, maar ik heb het toch gedaan, 21 kilometer naar boven met de fiets, de hel. Wat mij opvalt is dat steeds meer vrouwen fietsen met een koersfiets en in bijhorend tenue, zo ook hier op de Ventoux. Ik zie langs achter profielen waarvan ik denk, zou jij niet beter een bord aan je kont hangen van uitzonderlijk vervoer? En dan zie je de man die erbij is zijn vrouw verwensen want nu kan hij niet op eigen tempo rijden, nee, de vrouw achterlaten wordt niet getolereerd. Hij moet haar steunen in haar strijd, net zoals bij een bevalling.
Ik rij in een rotvaart naar boven, mijn vrouw heeft schrik maar durft het niet zeggen uit vrees dat ik mijn concentratie verlies. Op enkele minuten zijn we boven en ik parkeer helemaal boven aan het gebouw, naast de snoepkraam en stap uit. Er zijn daar twee parkeerplaatsen waarvan één voor gehandicapten en één gewone parking waar het perfect legaal is en die nog vrij is, deze is trouwens bijna altijd vrij vermits iedereen een straat lager parkeert. We stappen uit om van het mooie landschap te genieten. Plots wordt ik aangesproken door een heerschap die mij vraagt of het mijn Porsche is die daar geparkeerd staat en dat ik moet maken dat ik mijn wagen verplaats, het is trouwens ook een toerist. Ik bekijk de man met een vragende blik, zeg niets en negeer hem en geniet verder van het uitzicht. Nogmaals vraagt hij of dit mijn Porsche is. Neen zeg ik geïrriteerd, ik rij met een Citroën Berlingo van 10 jaar oud, een diesel zonder airco die amper de Ventoux opraakt en dat hij nu moet ophoepelen. “Ik dacht nochtans dat ik u zag uitstappen.” Neen zeg ik, dat kan niet, maar ik ken wel de eigenaar. Het is een wereldberoemde Belgische rockgitarist van de betere soort die onlangs nog met Angus Young op het podium gestaan heeft op een weide in Dessel en dat hij nu rust zoekt in de Provence zonder dat iemand hem telkens komt storen. De man bekijkt mij met een blik alsof hij net een fles azijn heeft gedronken en druipt af.
In het naar beneden rijden spotten we twee BMW’s aan Chalet Renard. Allebei gecamoufleerde testwagens, volgens mij van de 7-reeks. Als ze zien dat ik foto’s neem rijden ze weg.
Beneden aan de Gite is het nog altijd even heet, maar het zwembad is bijgevuld, het water heeft een ideale 26 graden. Ik pak mijn kleinzoon op de arm en ga afkoelen. Onmiddellijk begint hij van het water te drinken, dorst dat hij heeft , niet te doen. Laat hem niet van dat water drinken roept mijn schoondochter. Neen, ik zal het kind laten sterven van de dorst en daarbij, daar krijgt hij mooie witte tanden van.
16 juli 2015 om 13:51die Mas ziet er een niet te missen koopje uit
16 juli 2015 om 13:51die Mas ziet er een niet te missen koopje uit
16 juli 2015 om 13:17Leuk, leuk :up:
16 juli 2015 om 13:17Leuk, leuk :up:
16 juli 2015 om 09:57En steeds heb ik spijt dat het verhaal stopt, zalig om te lezen :popcorn: :popcorn:
16 juli 2015 om 09:57En steeds heb ik spijt dat het verhaal stopt, zalig om te lezen :popcorn: :popcorn:
16 juli 2015 om 01:20Dag 8: Rondje Mont Ventoux 100km
Markten, Provencaalse markten, mijn vrouw is er zot van en overal in elk dorpje is er elke dag van de week wel een markt. In België gaat ze nooit naar de markt, nee, want daar is niets te zien, hier in de Provence wel, ik zie geen verschil maar ik ben dan ook geen marktkenner zoals mijn vrouw. Dus de laatste twee dagen loop ik van de ene naar de andere markt. Nu, ik moet zeggen, ik vind het zelfs niet zo heel erg. Mijn vrouw verdraagt mijn gesakker en gevloek tijdens onze roadtrip op alles en iedereen, dus ga ik met mijn vrouw over de markt, en draag de zakken. Er moet dus ook gekocht worden, liefst iets wat wij nog nooit gezien of geproefd hebben.
Ondertussen is mijn zoon en schoondochter, en mijn kleinzoon, je weet wel, Thieu964, ook gearriveerd. Met een Berlingo weliswaar. Waarom niet met de Porsche blijft een vraagteken.
Vandaag werd het dus tijd om nog eens een tripje te doen. Een rondje Mont Ventoux van 100 km. We vertrekken in Bedoin en rijden via de Gorge de la Nesque naar Sault. Zeer prachtige gorge met diepe dalen en mooi rotspartijen.
Het is zeer warm, 35 graden en dat wordt je gewaar. We komen na een mooi tripje in Sault en het zal toch niet waar zijn zeker, markt. Mijn voruw moet dit geweten hebben want er waren geen strubbelingen om met dit warme weer te gaan rijden. Plaatsje zoeken, fout parkeren, want er zijn geen parkeerplaatsen vrij, want ook de markt in Sault moet bezocht worden, wat had je gedacht. De marktkramers beginnen al spontaan een klapke te doen als ze ons zien, want ja, we zijn gekend ondertussen.
Na een lekker lunchke in een restaurantje rijden we door. Het is er overal even mooi en door al die mooie beelden op te slaan vergeet ik mijn snelheid en dan gebeurt het, een oude Citroën Picasso steekt mij zonder pardon voorbij en de chauffeur bekijkt mij alsof ik met een vuilkar rij. Een Picasso! Erger kan het niet worden denk je dan. Mijn vrouw ziet mijn humeur veranderen en zegt,” OK, ik zal het maar niet vragen”. “Wat vragen”, antwoord ik. “Neenee, laat maar”zegt ze. Elke rechtgeaarde vent weet dan dat er iets komt maar je moet het er uit sleuren. “Komaan, zeg het of ik rij in de ravijn”. “Ja, gisteren zat er een briefje achter de ruitenwisser waarop stond dat er vandaag een brocantemarktje was in Tulette”. “Tulette? Nog nooit van gehoord, dat zal wel zeer ver weg liggen” probeer ik. “Neen hoor, vlakbij Vaisson La Romaine”. En laten we nu net in de buurt van Vaisson la Romaine zijn. Maar, ik houd me sterk en onderga en rij naar Tulette, naar de brocantemarkt.
Telkens we in de Provence zijn gaan we hier ook een huis te kopen, een Mas, zoiets oud in natuursteen van honderden jaren oud en ik moet dat dan restaureren. Ja, telkens gaan we op zoek naar de mooiste bouwvallen. Vandaag vinden we weer eentje en mijn vrouw gaat aanbellen. Niemand doet open, ah ja want het is een bouwval. Ik zou liever één kopen dat al af is, kwestie van enkel nog aan het zwembad te liggen met een pintje in plaats van mij jaren af te beulen, want afbeulen hoort erbij, bij zo’n hoop oude stenen. Ik denk toch dat we een te restaureren Mas gaan kopen zegt mijn vrouw want een reeds gerestaureerde kunnen we niet betalen. Ik heb haar nog niets verteld van mijn bankovervalplannen. Dat doe ik wel als we thuis zijn.
Na een pintje en een rosétje op een terras rijden we terug naar onze gite waar we Gamba’s gaan eten, daar ben ik zot van, en mijn zoon gaat ze klaarmaken terwijl ik met mijn pintje bij het zwembad lig.
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.