Inloggen

[Igor Duerloo]

Godver Wim, ik zoek naar woorden en er zijn er geen en als ze er al zouden zijn komen ze te laat, en toch hebben wij de keuze om er een positieve draai aan te geven. Uit je posts in het algemeen maar die in deze topic in het bijzonder en aan de schaarse keren dat ik je ontmoet heb onthoud ik vooral positivisme en moed. Dus onder het moto: “Destruction leads to a very rough road but it also breeds creation” bij deze een oproep om een jaarlijkse PFB carbio-Wim rondrit te organiseren. Het is misschien wat vroeg dag om zo een oproep te lanceren maar ik denk dat Wim ons liever zou zien lachen dan huilen. “Let’s not dweil on death but celebrate life.”
Wat mij betreft wordt het een betalende rondrit waarvan we de opbrengsten aan een goed doel schenken. Het maakt de ellende misschien net iets minder zinloos.

0

[Igor Duerloo]

Ons eindpunt ligt opnieuw in het museum van Baugnez waar je voldoende stof tot nadenken over je heen krijgt over een heel duistere periode. Het zou geen slecht idee zijn om daar een verplichte schoolreis van te maken, veel beter dan de schoolkindertjes te leren dat een auto enkel maar slecht voor het milieu is. Je zou ze bijvoorbeeld kunnen leren dat we niet meer de fout mogen maken om niet op tijd in te grijpen wanneer het fout dreigt te gaan of dat je je met politiek correct denken ook wel is vast kan rijden. Dan moet je het wel doorhebben en dat is net als ten tijde van Nonkel Dolf, helaas niet het geval. Churchill had het wel door en die is samen met nog wat bondgenoten de kastanjes uit het vuur mogen komen halen maar de manier waarop we de Britten nu afzeiken omdat ze op democratische wijze hebben besloten uit Europa te stappen doet mij vrezen dat we in geval van een nieuwe wereldbrand wel is een welgemeende fuck you als antwoord kunnen krijgen. Misschien denken de kleinkinderen van John H Bassarear dat ook.

Een uitstekende maaltijd voorzien van de nodige wijn doet de sombere gedachten verdwijnen en ondanks de gezonde dosis alcohol brengt ze ook wijsheid. De diff is mij iets te luidruchtig en ik besluit geen risico te nemen en een minder belastende route uit te kiezen voor de terugreis van morgen.

De terugreis loopt vrij gelijkaardig met de heenreis zonder dat we evenwel richting Monschau rijden. We passeren wel opnieuw langs de begraafplaats van Henri-Chapelle waar ongeveer 8000 Amerikaanse soldaten die omkwamen tijdens het Ardennenoffensief , hun laatste rustplaats vonden.

Laat de schoolbus ook maar meteen langs hier passeren zou ik zo zeggen maar dat zal waarschijnlijk niet mogen aangezien schoolbussen op zeer vervuilende diesel rond tuffen en als we moeten wachten op de elektrische zelf-rijdende schoolbus dan ziet het er ook niet goed uit. De updates die door IT’ers de wereld in gestuurd worden veroorzaken meer ellende dan dat ze problemen oplossen. Bovendien zijn IT’ers een even groot gevaar voor onze samenleving als IS’ers. Ze volgen elkaar in alfabetische volgorde op en vinden allebei dat “AI” een zegen is voor de wereld. Maar ik ben bevreesd voor zowel de “Allah-intelligentie” als de “Artificiële intelligentie”. Het eerste is té vatbaar voor foute interpretaties, dat merken we dagelijks en de IT’er wil het liefst van al de chip uit je identiteitskaart in je nek implanteren zodat je voortdurend kan gemonitord worden. Een trilling in de nek wekt je in de ochtend waarna je intelligente koelkast je het eten en drinken aanreikt overeenstemmend met de gemeten parameters die de chip in je nek naar Big Brother heeft geüpload, waarna je in je zelf-rijdende auto naar het werk dat “AI” voor je heeft gekozen wordt gereden. Het lijkt zo uit een roman van William Gibson te komen maar het is de natte droom van menig vingerwijzende wereldverbeteraar. Ze beogen allen hetzelfde doel: “Ge moet niet denken, Allah/IT/de belangengroep (schrappen wat niet past) denkt voor U.” Met het schrikbeeld van een toekomst waarin begraafplaatsen gaan bestaan uit graven gevuld met chips van bionische mensen, stap ik terug in “Thin Lizzy”. Nog enkele mooie stuurweggetjes vallen ons te beurt alvorens de autostrade te bereiken. De diff draait geruisloos en probleemloos bereiken we onze thuisbasis.

Ik moet zelf, handmatig, mijn garagepoort openen teneinde “Thin Lizzy” haar welverdiende rust te gunnen net zoal ik zelf de boeken heb gelezen over de “slag om de Ardennen”, ik zelf mijn eigen conclusies heb getrokken uit de geschiedenis én, meneer de taksliefhebber, ik heb het allemaal gedaan met een op fossiele brandstoffen rijdende oldie waarin Ik zelf moet schakelen en aan het stuur draaien. Ik heb zelf de routes gepland, weliswaar met behulp van een Artificieel ding, GPS genaamd maar, hoe zei Freek de Jonge het ook alweer: “Al staat de kringspier nog zo strak, aan ieder kruis hangt wel wat kak.” Denk daar maar is over na wanneer je de onweerstaanbare drang weer voelt om het verbeterend vingertje in de lucht te steken.

0

[Igor Duerloo]

Het tweede en tevens laatste deel:

Ik kan ondertussen niet bijhouden hoe vaak we verbleven hebben in het hotel waar we verblijven, nee ik verklap het nog steeds niet, en steevast begin ik de dag daar met “oeufs sur plat”. De kok kan ze bereiden zoals mijn grootvader zaliger dat kon en de “oeufs sur plat” voeren me dus terug naar het verleden. Een beter begin voor een dag waarin we de sporen van een verleden dat ik gelukkig niet meegemaakt heb gaan volgen, kan je je niet wensen. Mijn grootvader was actief in het verzet en wist dus wel hoe de vork aan de steel zat, al zal hij zich deze ochtend heel boos hebben gemaakt op het grasveldje waar hij uitgestrooid ligt in een nietig Thais dorpje. De kok weet ons namelijk te vertellen dat de kerstvakantie vanaf nu “wintervakantie” zal gaan heten en dat de “paasvakantie” door het leven zal gaan als “lentevakantie”. De kerstmarkt heet voortaan “winterpret” en wat er met zwarte piet aan de hand is weten we ondertussen allemaal. Volgens onze politici moeten we vasthouden aan onze manier van leven, dat vertellen ze alvast als we met zijn allen met een kaars in de hand een liedje staan te zingen op één of andere grote markt, maar ondertussen onderwerpen we ons geruisloos aan het Islam-fascisme. Het kerstfeest gaat nochtans terug naar de voorchristelijke tijden en zelfs als dat niet het geval zou zijn bestaat het voor zolang ik me kan herinneren. Ik meen te mogen stellen dat kerst, pasen en zwarte piet tot ons cultureel erfgoed behoren, of je nu gelovig bent of niet en als het niet in uw kraam past dan fuck je maar off wat mij betreft. Ik weet alleszins dat mijn Grootvader zich niet heeft ingezet om een stel Duitstalige idioten te vervangen door een stel Arabisch sprekende idioten maar, zoals we allemaal weten, de geschiedenis herhaald zich.
Ook wij treden in herhaling want we gaan exact hetzelfde parcours afleggen als vorig jaar zodat de geïmporteerde Brusselse Brugge-supporter ook iets kan leren. Het weer ziet er niet al te best uit en de Waalse weerman Frank Lefâchére heeft zelfs sneeuw voorspeld. Toch wagen we het erop om er met “Thin Lizzy” op uit te trekken. Tijdens het korte ritje naar de start van Peipers route is het reeds behoorlijk aan het regenen maar kort na aanvang van de route komen we op een Ardeense hoogvlakte ook nog is in de mist terecht. De regendruppels en luchtvochtigheid beginnen ook de auto binnen te dringen en we besluiten terug te keren naar het hotel als ook de diff een paar keer een geluid laat horen waar we niet vrolijker van worden. Nadat ik Frank Deboosere en Frank Lefâchére heb uitgekafferd voor alles waar ieder politiek correct denkend mens een herseninfarct van zou krijgen besluiten we te herstarten met de bezemwagen, een BMW GT, je kan het slechter treffen.
Zoals ik reeds zei kan je met geïmporteerde Brusselse Brugge-supporters uitstekende uitlach-televisie maken maar ze historische taferelen laten naspelen is toch een ander paar mouwen. Indien men in Brugge besluit om de “Slag op het Beverhoutsveld” ooit na te spelen, koop ik alvast géén kaartjes.

Het weer klaart gelukkig wat op en Peiper mag dan wel geen toffe jongen geweest zijn maar hij manoeuvreerde zijn tanks alvast langs een paar mooie stuurweggetjes.

De passage langs de “Wereth 11” mag uiteraard ook niet ontbreken.

0

[Igor Duerloo]

De eerste avond begeven we ons naar Malmedy om ons tegoed te doen aan Italiaanse spijzen. De Italianen waren ook niet bepaald de “volste flessen van den bak” zo’n 70 jaar geleden maar bewezen in de laatste drie decennia dat ze gevoel voor humor hebben door een man als Berlusconi tot premier te verkiezen. Hij was niet altijd even correct bij het invullen van zijn aanslag-biljet maar hij was een kei in het organiseren van toffe feestjes met “showgirls” die hij betaalde met auto’s. Kortom een man van het volk en ten alle tijden te verkiezen boven het stelletje fantasieloze,vingerwijzende zuurpruimen waar wij het mee moeten stellen en die enkel een polonaise inzetten als ze op een bietensap-feestje uitgenodigd zijn bij één van de welig tierende, al evenzeer vingerwijzende , belangenverenigingen.
In het centrum van Malmedy staat een monument voor de burgerslachtoffers van de tweede wereldoorlog en achter dit monument ligt een schuilgrot waar tijdens de kerstdagen van 1944 (23,24 en 25 december) een driehonderdtal burgers schuilden. Het is best een indrukwekkende plek die deze duistere periode tastbaar maakt al kan men zich enkel afvragen welke angsten men heeft moeten uitstaan in deze nauwe ruimte. Het gezond verstand zegt dat men het niemand mag toewensen, zelfs je ergste vijand niet maar ik kan mij toch wel wat sujetten voor de geest halen die ik graag een banaan zou aanreiken door de tralies heen. Ik vrees alleen dat er geen grotten genoeg zijn om alle vingerwijzende belangenverenigingen te “huisvesten” en dan reken ik het brandstoftaks-tuig nog niet mee.

Bij onze terugkeer in onze verblijfplaats treffen we een heel ander tafereel aan. “Vrede op aarde voor alle mensen van goede wil” staat te lezen in de bijbel, die zijn zo gering in aantal dat ik vermoed dat ze plek over gaan hebben in de schuilgrot van Malmedy bedenk ik me voor het slapengaan.

0

[Igor Duerloo]

In de plaatselijke Konditorei doen we ons tegoed aan wat lokale zoetigheden. De Vennbrocken mit Marzipan bevallen me uitstekend en ik besluit 2 pakjes aan te schaffen. Helaas bewijst “Den Duitsch” dat hij meer dan 70 jaar na zijn laatste opstootje nog steeds niet te vertrouwen is. Er staat wel “Vennbrocken mit Marzipan” op de verpakking maar ze bevatten geen Marzipan stellen we thuis vast. Ten aanzien van een volk dat reeds 12 jaar opgescheept zit met Angela “wir schaffen daß” Merkel moet je je enigszins vergevingsgezind opstellen en het kan natuurlijk ook zo zijn dat “Cafe Kaulard” de enige dyslectische Monschauer in dienst heeft wat dan weer kan verklaren waarom de parkeerwachter geen persoon luisterend naar de naam “Golden” kent. Misschien bestaat er wel een Monschauer met de naam “Dolgen” die ervan overtuigd is dat hij Deense of Zweedse roots heeft. Ik zal het volgend jaar is vragen.

We dienen slechts een kleine afstand te overbruggen van Monschau naar ons Oost-kantonees Hotel alwaar we “Thin Lizzy” parkeren in goed gezelschap.

0

[Igor Duerloo]

Alles is daar bij het oude gebleven: ik weet nog steeds niet of het Monchinezen of Monschauers zijn en de parkeerwachter heeft nog steeds een lege blik in de ogen als ik hem vraag of hij een Monschauer-habitant kent die “Golden” heet. “Tene quod bene” zou men bijna denken maar dat zou niet gepast zijn aangezien deze spreuk toebehoort aan een ploegje dat op het Antwerpse Kiel speelt. Als RAFC-supporter betaal ik met veel plezier extra taksen op de kerosine waarmee het Kiel in de fik gestoken wordt , dat durf ik grif toe te geven, en het zou me overigens niet verbazen moest de benzine-taks vraag gesteld zijn aan het stel idioten dat steevast “Beerschot” roept naar ieder konijn dat daar een pluizige poot op het gras zet. Ze bewijzen alvast ten tweede male dat reïncarnatie een heel slecht idee is al dient gezegd dat het origineel ook al een schabouwelijk zootje was. De geïmporteerde Brusselse Brugge-supporter kan het overigens ook allemaal goed volgen, of hij doet alsof, maar het zou toch wel is écht waar kunnen zijn daar er in de in de Brugse binnenstad net als in Monschau ook veel oudheid aan het water staat, vooral als Brugge thuis speelt. Celie Dehaene op kop, U weet wel de merrie van Jean Luc van CD&V, die partij die Lizzy-trips het liefst zo snel mogelijk ziet verdwijnen tenzij ze de benzine kunnen taxeren.

0

[Igor Duerloo]

“Ge moet niet denken, het leger denkt voor U”, althans zo luidde het devies toen ik in 1991 als 1 van de laatste lichtingen mijn dienstplicht vervulde bij hét elite-regiment van het Belgische leger, onder ingewijden gekend als het “ABL” Ik heb zo goed en zo kwaad mogelijk dit devies gevolgd maar heb er meteen na mijn tijd bij “den troep” maar afstand van genomen. Ik vrees echter dat de meerderheid van de voormalig kortgeschoren koppen dit devies nog steeds volgt, sterker nog, ik vrees dat het een ziekte is die bijna alle Vlamingen/Belgen nog steeds met zich meedragen. Je kon dit al vaststellen in de tijd dat “straatinterviews” nog populair waren in de journaals, je kan het steevast concluderen de dag na verkiezingen en ondanks dat we leven in een “ik heb een mening die er toedoet” tijdperk moet je vaststellen dat “de mening die er toedoet” vooral gevormd is zonder nadenken. Een paar dagen na de Lizzy-trip is er in het radio-nieuws een hoofdrol weggelegd voor de niet nadenkende Vlaming/Belg. Ik vermijd journaals als de pest omdat er vaak mensen inkomen waar ik het buikschurft van krijg maar die dag is er aan de idioterie van de Vlaming/Belg geen ontkomen. De Vlaming/Belg is namelijk van mening dat er meer voor het milieu gedaan moet worden en dat vooral de industrie en de transportsector meer inspanningen moeten leveren, tot daar is er nog niet echt een vuiltje aan de lucht (pun intended) maar ik krijg een acute aanval van dysenterie als blijkt dat de Vlaming/Belg bereid is meer taksen op het gebruik van brandstoffen te betalen. Elke vorm van collaboratie met taksen-en belastingverhogende instanties dient met wortel en tak uitgeroeid te worden. Dit idee nog maar overwegen zou voldoende moeten zijn om de hersenstam te injecteren met kerosine en vervolgens een hoofdrol te krijgen bij het eindejaarsvuurwerk. Indien U tot deze categorie der ééncelligen behoort adviseer ik U het lezen van dit verslag te staken. Ik zal in dit verslag namelijk te pas en te onpas, naar mijn mening altijd te pas, een scheldtirade afsteken die niet moet onderdoen voor de scheldtirades die de veroorzaker van de tweede wereldbrand wel is placht af te steken. Ik heb nog getwijfeld om een paar van zijn elpees te kopen maar die idiote taks-liefhebbers irriteren mij dusdanig dat ik ook voldoende inspiratie heb zonder de platen van Nonkel Dolf. “Elk nadeel heb ze voordeel” zei Cruyff en gelijk had hij want de bakfiets-taksbadmutsen werpen een ander licht op de Lizzy-trip en een goede katholiek stelt alles in vraag, dat beweerde eerwaarde heer Staf Bayen tijdens de lessen godsdienst in het zesde middelbaar. Het stond in schril contrast tot de zin die ik amper een jaar later tijdens de beklimmingen van de Golgotha, die in Marche-les-dames niet die in Jeruzalem, vaak te horen zou krijgen en bovendien vraag ik mij af of een paar van zijn geloofsgenoten dezelfde mening toegedaan zijn. De voormalige bisschop van Brugge was alleszins afwezig toen de stelling van Pastoor Bayen tegen de kerk gezet werd maar aangezien Pastoor Bayen in de kerk van Hoogboom terecht gekomen is en Vangheluwe na zijn “actieve carrière” in West-Vleteren, heb ik zo mijn twijfels over “de stelling van Bayen”. Ik twijfel er evenwel geen seconde aan dat er in het hiernamaals een plaatsje voorzien is aan de feestdis van nonkel Roger voor brandstoftaksliefhebbersgeteisem. Het is mijn vurigste wens dat ze kort bij de , met kerosine opgepookte, open haard komen te zitten.

Op de ochtend van donderdag 23 november is er van de taksrukkers nog geen sprake en onder een gunstig gesternte vatten we de Lizzy-trip aan. De weersvoorspellingen zijn relatief positief maar Frank Deboosere is ook niet van zijn eerste leugen gestorven en ook niet van de velen die nog volgden, ik durf overigens expressis verbis te betwijfelen of het er ooit nog van gaat komen. Die ochtend echter genoot Frank nog het voordeel van de twijfel ondanks het feit dat hij steevast met de fietst gaat werken. De rebuild-diff die ik heb gestoken draait niet geruisloos maar wel rustiger als de vorige en we bereiken zonder problemen Monschau.

0

[Igor Duerloo]

De tijd is zeer beperkt dus het duurde allemaal wat langer dan voorzien maar ik ben uiteindelijk in de 1-vingerige pen gekropen. Het verslag van de eerste dag zal in de volgende posts neergezet worden. Er is een geringe kans dat er wat mensen zich beledigd gaan voelen, die hoeven alvast geen excuses te verwachten :mrgreen:

0

[Igor Duerloo]

Voor de eerste keer eindslang dat ik Dirk niet tegen het lijf gelopen ben op een beurs, er stond nochtans een wagen met Stella. :drink:
Mooie beurs maar de prijzen…Het is wat de zot er voor geeft zegt men, ik dacht dat mensen die veel geld verdienen over het algemeen, net als beroepsgitaristen die niet altijd veel geld verdienen :mrgreen: , zeer intelligent waren. Ik denk dat mensen met centen voor auto’s zo zot als een achterdeur geworden zijn. :engeltje:
Hier alvast een link naar wat leuke prentjes. zoek de wagen die op nummer 1 staat indien ik veel geld had en bijgevolg zo zot als een achterdeur was.

De prentjes

0

[Igor Duerloo]

[quote=”dirk l” post=257831]Dat is ook mijn plan , kom ik je misschien weer eens tegen net als bij vorige editie :salut:[/quote]

Gezien het aantal keer dat wij elkaar tegenkomen op zulke gelegenheden is de kans zeer groot. :up:

0

[Igor Duerloo]

[quote=”bladerunner” post=258301]t’Is Ok, :respect2:

Hij heeft het beste leven gehad dat een hond zich maar kan voorstellen en hij had er zelf vrede mee dat Ine, de veearts, hem thuis op zijn zetel, zijn laatste spuitje gaf. We hadden afgesproken dat we hem lieten inslapen voor het echte verval zou intreden, een waardig einde maw.

Ik ken mensen genoeg die hun huisdier overal proberen doorheen te slepen zonder meerwaarde en het dier ten onrechte nog laten afzien, juist omdat die mens zijn geliefd huisdier niet wil afgeven.

Ik ken geen enkele hond die zo zelfstandig, koppig, intelligent, trouw en lief was als onze Jack “de Russel”. Alle honden van de buurt gingen een bochtje om als hij in de buurt was, zelfs de 10 keer grotere Ridgeback van mijn overbuur had het grootste respect voor de kleinste hond van de straat. Respect moet je verdienen was zijn leuze en elke nieuwe hond in onze straat moest zijn eerste kennismaking bekopen met een aanval om te tonen wie hier de baas was. Zelfs op zijn bijna zeventiende moest de nieuwe Golden Retriever van mijn buurman er aan geloven.

Mensen en vooral kinderen waren zijn lievelingen, nooit enige agressie naar de mens, maar o wee als je een kat, kip, vogel, muis of hond was.

Het ga je goed Jack. :salut:

[/quote]

:(
RIP Jack. :salut:

0

[Igor Duerloo]

Deze zomer wel met de Spit naar Normandië geweest en toch alles in totaal 1200 probleemloze km’s gedaan. Dit mooie plaatje aan de oevers van de Seine kan ik jullie niet onthouden.

De dag na thuiskomen wel de diff in de soep gedraaid. gelukkig weegt die niet veel dus die ben ik aan het vervangen teneinde de “Lizzytrip 2017” te rijden. een tripreport komt er mss. maar typen mag ik ook maar met 1 hand.

Ondertussen binnen ook nog een interessant projectje afgewerkt :mrgreen:

0

[Igor Duerloo]

Nog is ff tijd om een update te geven al is er van werken aan de shark niks in huis gekomen. In mei heb ik namelijk mijn overwinning op de beste sociale zekerheid ter wereld kunnen vieren mits een heelkundige ingreep. Revalidatie kan tot 2 jaar duren en ik mag vooralsnog geen zware dingen verplaatsen met m’n hand. De versnellingsbak demonteren zal moeten verwachten tot voorjaar 2018. Opgelet, foto’s niet voor mensen met een zwakke maag!!!

0

[Igor Duerloo]

:respect2:

0

[Igor Duerloo]

Zondag 19 november ga ik n kijken nemen.

0