- Dit onderwerp bevat 141 reacties, 30 deelnemers, en is laatst geüpdatet op 9 jaren, 4 maanden geleden door
.
-
Discussie
-
T’ Is zover, we gaan vertrekken :driver: , ik heb het gehad met dat rusten, ik kan evengoed onderweg rusten, althans, ik vergelijk rijden met mijn P als rusten. Of mijn dokter er mee akkoord is zal me worst wezen, ik zeg het hem niet dus kan hij het niet afkeuren, toch?
Maar eerst nog naar AC/DC, mijn jeugdidolen. Zij komen op 6 juli naar Dessel en ik wil erbij zijn. Ik was 14 jaar toen de ouders van een kameraad terugkwamen uit London met een LP van een nieuw groepke, AC/DC genaamd met het glorieuze nummer “Whole lotta Rosie” er op dat ik na twee dagen perfect naspeelde op mijn luchtgitaar. Nooit van AC/DC gehoord alhoewel wij zeer goed op de hoogte waren van alles wat hardrock betekende. Toen noemde dat nog hardrock en niet metal, metal is later gekomen toen wannabees als Def Leppard of Jon Bon Jovi :puke: er kwamen met hun afgrijselijke gestylde kapsels en songs, zij waren geen hardrockers maar zogenaamde metal groepen, neen, bullshit was het, het is maar met Metalica of Mötorhead dat men de metal, metal kon noemen. Van deze groepen had ik ook de eerste LP’s in België vermoed ik. Mijn vrouw heeft later, op een onbewaakt ogenblik al mijn LP’s verkocht op de rommelmarkt met als reden dat we geen pick-up meer hadden, en dat er toen CD’s waren, en dat er nooit nog pick-ups zouden gemaakt worden. Het was toen, dat ik mijn eerste moordpoging gepland heb :what: :what: , maar onderzoek wees uit dat ik daar veel te lang voor in de gevangeins moest en daar had ik geen zin in. Maanden heb ik niet meer gesproken 👿 tot ze zei dat ze er spijt van had. We hebben toen een flesje opengemaakt en de goedmaaksex was heerlijk. Ik heb eigenlijk een schat van een vrouw.
Maar soit, de roadtrip 2015 komt er dus. De planning is ruw geschetst, ik ben volop aan’t zoeken naar de dagelijkse trip verblijven want de aankomst is Bedoin in de Provence, aan mijn geliefde Mont Ventoux, alwaar we een weekje blijven. Ik wacht eerst Meteovista nog even af om te zien langs welke weg het goei weer is want de duizenden liters regen en de sneeuw op de passen vorig jaar heb ik wel gehad.
Enkel mijn hond nog voorbereiden, hij weet het nog niet maar merkt aan mijn doen dat er iets niet klopt, hij gaat tegen zijn zin mee naar het bos. Waar ik ga, gaat hij, ga ik in de P zitten is hij mij voor en zit er al in, tja na 15 jaar wordt het steeds moeilijker om hem iets wijs te maken. Hij blijft thuis bij de housesitter maar wil eigenlijk mee, zoals gezegd, waar ik ga wil hij ook, maar het zal deze keer niet pakken.
Wordt vervolgd.
-
20 juli 2015 om 10:21ik heb er verdomme vannacht zelfs nog van gedroomd :bounce:
Doris kwam bij aankomst Luc even hartelijk begroeten als Jack en het spel zat op de wagen. het verhaal dreigde op een drama te eindigen in het zwembad maar dat was buiten de chloorverslaving van de kleinzoon gerekend natuurlijk. bompa mag het ventje hiervoor eeuwig dankbaar zijn …Tnx bladerunner om ons ieder jaar bijna letterlijk op sleeptouw te nemen :lekker:
20 juli 2015 om 01:35Boeiend en bij wijlen ronduit geniaal geschreven reisverhaal :respect2:
Ik heb er eens te meer dagelijks van genoten, mijn dank daarvoor.
En dan de hoofdrolspeler in het hele verhaal: de Porsche Carrera 3.2 targa bouwjaar 1987: toch schitterend wat die auto aan rijplezier en betrouwbaarheid kan voorleggen :first: 20 juli 2015 om 01:35Boeiend en bij wijlen ronduit geniaal geschreven reisverhaal :respect2:
Ik heb er eens te meer dagelijks van genoten, mijn dank daarvoor.
En dan de hoofdrolspeler in het hele verhaal: de Porsche Carrera 3.2 targa bouwjaar 1987: toch schitterend wat die auto aan rijplezier en betrouwbaarheid kan voorleggen :first: 20 juli 2015 om 00:57Mooie teksten en foto’s spijtig dat het weer voorbij is voor jullie maar ook voor ons , dit was heerlijk genieten en een beetje op reis zijn terwijl we voor onze pc zitten . Bedankt om dit te delen .
20 juli 2015 om 00:57Mooie teksten en foto’s spijtig dat het weer voorbij is voor jullie maar ook voor ons , dit was heerlijk genieten en een beetje op reis zijn terwijl we voor onze pc zitten . Bedankt om dit te delen .
20 juli 2015 om 00:41Schitterend eindverslag. Jammer dat het voorbij is voor jullie, en voor ons 😉
20 juli 2015 om 00:41Schitterend eindverslag. Jammer dat het voorbij is voor jullie, en voor ons 😉
19 juli 2015 om 22:49
19 juli 2015 om 22:49 19 juli 2015 om 22:45Dag 11: de thuiskomst
Zaterdag moeten we uit de gite, dus begin ik vrijdag in de late namiddag onze huiswaarts route samen te stellen. Dit doe ik via Mapsource, een programma dat bij de Garmin Zumo hoort, zo een GPS waar Sensa niet mee kan werken en dus steeds hopeloos verloren rijd in zijn eigen, zo bekende streek rond het Gardameer. Ik zal toch eens naar daar moeten om het hem uit te leggen. Juist nog wachten op een uitnodiging om op zijn boot te mogen blijven slapen, ah ja, want mijn vakantiegeld is er allemaal door, dus een hotelletje kan er niet meer af.
Ik stel een mooi ritje in en wil dan via Booking een aantal hotelletjes boeken op deze weg. En zoals meermaals voorvalt in onze gite is er op dat moment geen internet verbinding. Dit is niet alleen in onze gite, dit is een Frans probleem want ik heb nog nooit in heel Frankrijk ooit al een constante internetverbinding geweten. Wachten dan maar, en ik neem een pintje uit de ijskast en voor mijn vrouw een rosétje. We drinken dit gezellig op, op ons terrasje aan het zwembad terwijl mijn zoon en schoondochter in volle hitte hun valiezen inpakken en inladen, het zweet loopt er af. Willen we niet wat helpen vraagt mijn vrouw? Neen zeg ik, laat ze maar doen, misschien lopen we wel in de weg. Ze vind dit OK en neemt nog een slokje rosé.
Het internet blijft weigeren dus besluit ik in een colère om niet de geplande route te nemen maar de autostrade naar huis te nemen. Dik tegen mijn goesting maar ik heb nog minder goesting om eindeloos op dat Franse internet te wachten. Ik heb gehoord dat ze dit expres doen op vrijdagavond want de meeste toeristen vertrekken zaterdag en er zijn er teveel die binnendoor willen rijden, dus internet af en de toeristen rijden over de autostrade met péage tegen 10 cent de kilometer, ik heb het uitgeteld. Ja, de Fransen zijn slimmeriken. Maar ze kunnen ook lekkere wijn en eten maken voor een prikje van de prijs. Zo besluiten we om niet alleen s ’middags te gaan eten maar ook s ’avonds want voor de prijs van de dagschotels kan je zelf niet alles gaan halen en klaarmaken en je krijgt nog een voorgerecht en nagerecht toe, neen geef mij dat lekker menuutje maar met een goed gevuld pichetje rosé, liefst een pichetje van een liter voor ons beiden.
Mijn vrouw had op dag 5 in de tuin een zakje vol lege slakkenhuisjes bijeen geraapt. Toen ik vroeg wat ze daarmee ging doen wist ze het nog niet goed, iets decoratief of zo. Nu heb ik enkele jaren terug eens een stuk cactus meegenomen, één blad, dat kan je dan hier in de grond steken en dan groeit daar een cactus van. Toen we er mee thuiskwamen zaten er duizenden mieren in mijn koffer, waarschijnlijk zaten er enkelen op dat cactusblad. Ik heb toen besloten om niets meer dat ook maar iets of wat organisch is in mijn auto te steken. Maar hoe leg ik dit uit tegen mijn vrouw? Ik zeg niets en kap s’ avonds de zak slakkenhuisjes leeg achter een plant tegen de gevel van onze gite. Ik zal wel zeggen dat het zakje per ongeluk in de vuilnis is terechtgekomen. Nog een geluk ook want toen we s’ anderendaags opstonden was er een race naar boven gestart door de toch bewoonde slakkenhuisjes.
Om 5.30u vertrekken we en om 14.30u leg ik na 1050km de auto thuis stil. Veel valt er over deze rit niet te vertellen, enkel dat in de tegenovergestelde richting, richting zuiden dus, een file stond van voor Luxemburg tot Valence, daar waar wij s’ morgens de autostrade opreden, waarschijnlijk liep die file nog veel verder door, ongeveer 800 km de ene file na de andere. Liever zij dan ik, denk ik dan, vertrek zo maar in verlof, mij niet gezien.
Nog wat totaalbeelden.
Zo, dat was het dan voor dit jaar, ik hoop dat het interessant genoeg was, dat jullie mijn geleuter niet beu zijn. Mijn vrouw is in elk geval blij dat ik het hier neerschrijf zodat ik er haar niet steeds mee lastigval.
Het was zeer mooi, maar thuis is het ook mooi en bovenal, Jack de Russel is voor de eerste keer in zijn lange leven blij dat hij mij terugziet na een langere periode zonder hem. Ik vergeef het hem dat hij de helft van mijn nieuw bestelde banden voor mijn gerestaureerde Fuchsvelgen aan flarden heeft gebeten, in zijn plaats zou k het ook doen als ze mij achterlieten.En mijn Porsche, daar zijn geen woorden voor, ongelooflijk, wat een wagen, bijna 30 jaar oud en zo up-to-date als wat, enkel geen airco maar dat heb ik geen seconde gemist. Eens “on the road” maakt het geen verschil tussen 15 of 35 graden. 3500 km rijden zonder ook maar een greintje rugpijn of vermoeidheid, ik zou op de terugweg tot in Zweden rijden moest mijn vrouw niet zeggen dat we in de Kempen waren. Snel, wendbaar, zuinig, mooi, in één woord, fantastische wagen.
De cijfers:
– totaal 3433km
– verbruik 9,78l/100km (verbazend weinig want ik rij best wel eens door)
– België, Duitsland, Zwitserland, Italië, FrankrijkDe medespelers:
19 juli 2015 om 22:45Dag 11: de thuiskomst
Zaterdag moeten we uit de gite, dus begin ik vrijdag in de late namiddag onze huiswaarts route samen te stellen. Dit doe ik via Mapsource, een programma dat bij de Garmin Zumo hoort, zo een GPS waar Sensa niet mee kan werken en dus steeds hopeloos verloren rijd in zijn eigen, zo bekende streek rond het Gardameer. Ik zal toch eens naar daar moeten om het hem uit te leggen. Juist nog wachten op een uitnodiging om op zijn boot te mogen blijven slapen, ah ja, want mijn vakantiegeld is er allemaal door, dus een hotelletje kan er niet meer af.
Ik stel een mooi ritje in en wil dan via Booking een aantal hotelletjes boeken op deze weg. En zoals meermaals voorvalt in onze gite is er op dat moment geen internet verbinding. Dit is niet alleen in onze gite, dit is een Frans probleem want ik heb nog nooit in heel Frankrijk ooit al een constante internetverbinding geweten. Wachten dan maar, en ik neem een pintje uit de ijskast en voor mijn vrouw een rosétje. We drinken dit gezellig op, op ons terrasje aan het zwembad terwijl mijn zoon en schoondochter in volle hitte hun valiezen inpakken en inladen, het zweet loopt er af. Willen we niet wat helpen vraagt mijn vrouw? Neen zeg ik, laat ze maar doen, misschien lopen we wel in de weg. Ze vind dit OK en neemt nog een slokje rosé.
Het internet blijft weigeren dus besluit ik in een colère om niet de geplande route te nemen maar de autostrade naar huis te nemen. Dik tegen mijn goesting maar ik heb nog minder goesting om eindeloos op dat Franse internet te wachten. Ik heb gehoord dat ze dit expres doen op vrijdagavond want de meeste toeristen vertrekken zaterdag en er zijn er teveel die binnendoor willen rijden, dus internet af en de toeristen rijden over de autostrade met péage tegen 10 cent de kilometer, ik heb het uitgeteld. Ja, de Fransen zijn slimmeriken. Maar ze kunnen ook lekkere wijn en eten maken voor een prikje van de prijs. Zo besluiten we om niet alleen s ’middags te gaan eten maar ook s ’avonds want voor de prijs van de dagschotels kan je zelf niet alles gaan halen en klaarmaken en je krijgt nog een voorgerecht en nagerecht toe, neen geef mij dat lekker menuutje maar met een goed gevuld pichetje rosé, liefst een pichetje van een liter voor ons beiden.
Mijn vrouw had op dag 5 in de tuin een zakje vol lege slakkenhuisjes bijeen geraapt. Toen ik vroeg wat ze daarmee ging doen wist ze het nog niet goed, iets decoratief of zo. Nu heb ik enkele jaren terug eens een stuk cactus meegenomen, één blad, dat kan je dan hier in de grond steken en dan groeit daar een cactus van. Toen we er mee thuiskwamen zaten er duizenden mieren in mijn koffer, waarschijnlijk zaten er enkelen op dat cactusblad. Ik heb toen besloten om niets meer dat ook maar iets of wat organisch is in mijn auto te steken. Maar hoe leg ik dit uit tegen mijn vrouw? Ik zeg niets en kap s’ avonds de zak slakkenhuisjes leeg achter een plant tegen de gevel van onze gite. Ik zal wel zeggen dat het zakje per ongeluk in de vuilnis is terechtgekomen. Nog een geluk ook want toen we s’ anderendaags opstonden was er een race naar boven gestart door de toch bewoonde slakkenhuisjes.
Om 5.30u vertrekken we en om 14.30u leg ik na 1050km de auto thuis stil. Veel valt er over deze rit niet te vertellen, enkel dat in de tegenovergestelde richting, richting zuiden dus, een file stond van voor Luxemburg tot Valence, daar waar wij s’ morgens de autostrade opreden, waarschijnlijk liep die file nog veel verder door, ongeveer 800 km de ene file na de andere. Liever zij dan ik, denk ik dan, vertrek zo maar in verlof, mij niet gezien.
Nog wat totaalbeelden.
Zo, dat was het dan voor dit jaar, ik hoop dat het interessant genoeg was, dat jullie mijn geleuter niet beu zijn. Mijn vrouw is in elk geval blij dat ik het hier neerschrijf zodat ik er haar niet steeds mee lastigval.
Het was zeer mooi, maar thuis is het ook mooi en bovenal, Jack de Russel is voor de eerste keer in zijn lange leven blij dat hij mij terugziet na een langere periode zonder hem. Ik vergeef het hem dat hij de helft van mijn nieuw bestelde banden voor mijn gerestaureerde Fuchsvelgen aan flarden heeft gebeten, in zijn plaats zou k het ook doen als ze mij achterlieten.En mijn Porsche, daar zijn geen woorden voor, ongelooflijk, wat een wagen, bijna 30 jaar oud en zo up-to-date als wat, enkel geen airco maar dat heb ik geen seconde gemist. Eens “on the road” maakt het geen verschil tussen 15 of 35 graden. 3500 km rijden zonder ook maar een greintje rugpijn of vermoeidheid, ik zou op de terugweg tot in Zweden rijden moest mijn vrouw niet zeggen dat we in de Kempen waren. Snel, wendbaar, zuinig, mooi, in één woord, fantastische wagen.
De cijfers:
– totaal 3433km
– verbruik 9,78l/100km (verbazend weinig want ik rij best wel eens door)
– België, Duitsland, Zwitserland, Italië, FrankrijkDe medespelers:
19 juli 2015 om 02:47Ik stel voor om Bladerunner voor de dragen voor de volgende uitreiking van de Nobelprijs voor “Leute-atuur” :first: :first: :first:
Mart komt in aanmerking voor de Nobelprijs van “plezier-atuur” :drink:
19 juli 2015 om 02:47Ik stel voor om Bladerunner voor de dragen voor de volgende uitreiking van de Nobelprijs voor “Leute-atuur” :first: :first: :first:
Mart komt in aanmerking voor de Nobelprijs van “plezier-atuur” :drink:
18 juli 2015 om 12:27Heb gisteren het monster ook weer voor het eerst uitgelaten. Een toertje IJssel gedaan, rondje om de kerk, 100 kilometertjes maar. Geweldig, fenominaal, wat is het toch helemaal fantastisch om met deze wagentjes op die kleine weggetjes te karren. Lage zit en versnellingen, lekker een beetje opschakelen met dat geronk van die paarden in je rug, heerlijk plakken in de bochtjes (en aan je shirtje in jouw geval), wind door je haren, het liefje erbij, koud pintje, lekker happie … man o man! :respect2: :drink:
18 juli 2015 om 12:27Heb gisteren het monster ook weer voor het eerst uitgelaten. Een toertje IJssel gedaan, rondje om de kerk, 100 kilometertjes maar. Geweldig, fenominaal, wat is het toch helemaal fantastisch om met deze wagentjes op die kleine weggetjes te karren. Lage zit en versnellingen, lekker een beetje opschakelen met dat geronk van die paarden in je rug, heerlijk plakken in de bochtjes (en aan je shirtje in jouw geval), wind door je haren, het liefje erbij, koud pintje, lekker happie … man o man! :respect2: :drink:
- Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.