Roadtrip 2016

[bladerunner]

Dag 1

Het voorbereiden van een Roadtrip heeft alles te maken met discipline, tact en verdeling van de taken, discipline is namelijk de onmisbare Duvel bij het opmaken van de routes, tact is omzichtig mooi pratend toch mijn eigen goesting doen en verdeling van de taken is mijn vrouw de valiezen laten inpakken. Ze doet dat graag, dat voorbereiden, weken van te voren ligt alles verdeeld over de drie slaapkamers. We slapen maar in één slaapkamer en de kinderen zijn het huis uit dus het is niet echt een rommeltje. Als de vertrekdag dichterbij kom slinken ook al de uitgespreide kleedjes, schoenen, sjaaltjes en productjes, enz. tot een aanvaardbaar kofferniveau. Dat moet ook want, en versta me niet verkeerd want er is best wel plaats in een oude 911, ik zou ook graag een koffertje meenemen. Nee, veel heb ik niet nodig, een jeans, een short en wat T-shirts, that’s it.

We vertrekken voor onze huissitters en “Jack de Russel” er erg in hebben richting Bastogne waar we de autostrade verlaten en zo naar de Franse grens rijden. Althans, dat is mijn plan.

In Ham, en dan zijn we 100 (honderd) meter op de autostrade wil mijn vrouw een koffie, ah ja de jaarlijkse eerste koffie van het verlof. Ik durf veel maar dat weiger ik ze niet en zet me dus onmiddellijk rechts op de afslagstrook richting benzinestation alwaar het verplichte koffietje genuttigd wordt. Heerlijk.

Ik rijd niet graag over autostrades en jaag de Porsche dan ook op snelheid zodat ik er zo snel mogelijk van af ben. In een wip en 200 km verder gaan we de autostrade af en rijden via Virton Frankrijk binnen. Hier ben ik nog nooit geweest en ook hier moet ik zeggen dat het er zeer mooi is met mooie heuvelachtige, bochtige wegen.

Verdun zat in de planning in de rit van vandaag. We stoppen aan het Ossuarium van Douaumont waar in de grote oorlog honderdduizenden soldaten gesneuveld zijn in de loopgraven. +/- 15.000 liggen er begraven. Ik heb hier geen woorden voor. Als je dit ziet wordt je stil, …zeer stil en na bezichtiging is het lange tijd muisstil in de wagen, ook mijn vrouw is onder de indruk. Een bezoek aan deze plaats moet je gedaan hebben. Mijn respect naar alle slachtoffers.

Maar goed, Troyes is onze eerste overnachtingsstad en we arriveren in de late namiddag, net genoeg om de waanzinnig mooie kathedraal te bezoeken en een rondwandeling in het historische stadje. Jaja, som gaan we te voet ook. Al vlug belanden we op een terrasje waar een coupke champagne besteld wordt en een Orvalleke voor mij. Troyes ligt nog in de Champagnestreek en is als stad veel mooier dan Epernay en Reims. Vooral de vakwerkhuizen zijn knap. Volgens mij dronk men in die tijd enorm veel alcohol want ze staan allemaal “zo scheef als een hoerengat”. Dat spreekwoord heb ik van mijn grootvader zaliger die in zijn tijd waarschijnlijk veel hoerengatten beoordeeld heeft en toen beslist heeft dat hij hiervoor een spreekwoord moest bedenken. Neen, rechte muren zijn in Troyes niet te vinden.

We slapen in Villa Païx, een echte aanrader. De eigenaar heeft een Ferrari 590 GTB Fiorano. Hij is er best trots op want hij trekt, na het beoordelen van mijn werkmansPorsche, het doek van zijn bolide en hij leert mij dat zijn Ferrari wel 660 pk heeft. Mooimooi …zeg ik. Meer kan ik niet zeggen want ik ken niks van Ferrari. Hij hangt de grapjas uit en vraagt of ik geïnteresseerd ben in een ruil. Hij vind zichzelf daarmee zo grappig dat hij er buikpijn van krijgt, althans dat denk ik want hij staat helemaal krom en ik snap niet waarom dit zo grappig is maar soit, hij heeft wel een mooie Chambre d’Hotes met afgesloten parking in het midden van Troyes, een echte aanrader dus.

Discussie

[The Eagle]

:up: alweer bedankt om de reis met ons te delen!

[Boxer]

Bravo ! :respekt:

Chique reisverslag, aangevuld met mooie foto’s, die iedere liefhebber doen watertanden.
We zijn zelf net terug van een midweek toeren in de Morvan en de Vogezen.
De goesting om snel terug naar Fr. te trekken, wordt sterk aangewakkerd door Bladerunner zijn fantastische (!) reisbeschrijving.

Gr.
Boxer.

[XXX]

Super Story Bladerunner.
Dat stukje over die ‘motorjanetten’, dat moet ik delen met de motorclub op mijn werk.
De voorzitter die valt al mee, heeft een Ducje 996 en als dagelijkse een FJR1300, die zwaait ook niet.

[Norbert Boerewaart]

Bedankt om dit te delen.
Vlotte praatjes en mooi plaatjes.
De laatste foto is echt hartverwarmend.
Mvgr
Norbocay

[Eric Gheuens]

Ik heb er van genoten, waarvoor dank :respect2: :respect2:

[patrickvb]

Het was weer sketterend.
:up:

[Mart WTL]

Bedankt hey Luc, voor de leuke verhaaltjes! Zo komen we nog es ergens … :applaus:

[THIENPONT HENDRIK]

Heb er van genoten bedankt voor je verhaal . :up: :up: :respect2: :respect2:

[snoer 964]

Mooi mooi mooi :respect2: :up: :applaus:

[Sensa911]

Bladerunner voor Koning…en als dat niet kan… Nar misschien?

Bedankt Bladerunner!!!

[bladerunner]

On the road again, t ’zit er op en zo rijden we op een morgen vanuit Avignon terug richting België. Vermits we te laat vertrekken zitten we in druk verkeer en als ik aan iets de pest heb is het aan druk, af en toe stilstaand verkeer en daar dan nog eens péage voor betalen ook. Neen dat gun ik die fucking Fransen niet en na 200 km gaan we de autostrade af en zet ik mijn GPS op “bochtige wegen” richting Vogezen. Even Booking raadplegen en we vinden een leuk hotel in La Bresse. Dit betekent dat we om 12u nog 400 km binnendoor moeten en ik weet uit ondervinding dat dit veel is. Iets voorbij Lyon gaan we dan ook even terug de autoroute op richting Genève en daar is het veel rustiger. Enkel de laatste 200 km rijden we dan opnieuw verder binnendoor via de Jura naar de Vogezen. Maar eerst nog een culinair hoogstandje na de afrit.

De Jura is een mooie onbeminde streek want je ziet er bijna geen toeristen. Ook hotelletjes of dergelijke zijn er niet echt veel en dat is spijtig want het is hier heerlijk vertoeven. We rijden door wouden en bergen zonder ook maar één keer het gas te moeten afleggen, vinden af en toe toch een terrasje om snel iets te nuttigen en overal waar je passeert kijken de mensen en wuiven ze alsof we de bevrijders zijn uit de tweede wereldoorlog, zolang moet het geweest zijn dat ze nog een buitenlandse nummerplaat gezien hebben op een voertuig dat nu eens geen Renault, Peugeot, Citroën of Simca is. Jawel, Simca, wie kent ze nog, het was ook mijn eerste wagen ooit. Een derdehandse Simca 1100 LX van 1974 om volledig te zijn, gekregen van de vader van mijn toenmalig lief notabene omdat ik zo goed was voor zijn dochter. Of het de Simca 1100 LX was of de liefde weet ik niet maar later ben ik dan met dat meisje getrouwd en we zijn dat nu nog steeds.

Als we de Vogezen binnenrijden zegt mijn vrouw dat we op de 1000 merenroute rijden. Ik heb ze niet geteld maar het zijn er onnoemelijk veel, waarschijnlijk heeft iedereen hier zijn eigen meertje met bijpassend huisje, prachtig. We arriveren op een mooi uur in La Bresse en nemen onze intrek in het hotel. Mooi en vooral ook lekker eten. Nog even iets drinken in de tuin van het hotel en dan het bed in want ik ben van plan om s ’morgens vroeg te vertrekken en nog een ommetje door de Vogezen te maken vooraleer aan te zetten naar België. Het wordt mooi weer en we zijn nu toch hier.

Na het alweer lekkere ontbijt vertrekken we. We rijden over de Wildenstein, Le Markstein, en via de Col de Platzerwasel naar Munster. In Munster wonen de ooievaars, en op de daken van de gebouwen rond het marktpleintje zit het er vol van. Bij mij thuis zitten er honderden mussen en volgens mijn vrouw schijten deze mussen teveel op hare was en kwetteren ze s ’morgens iedereen te vroeg wakker. Wel, vraag ik haar, zou je misschien liever van die ooievaars zien thuis, heb je al eens gezien wat die uitschijten en wat een lawaai die maken als ze beginnen klepperen met hun bek. Neen zegt ze, we zullen het bij onze mussen houden. Trouwens, je weet maar nooit wat de ooievaars meebrengen van pakje en dat willen we niet meer, neen geen pakje van de ooievaar meer in mijn huis en mijn dochter moet ook nog maar even wachten, dat heb ik haar vriend wel duidelijk gemaakt. En ook mijn zoon en zijn vriendin moeten na Thieu 964 nog maar even wachten want als deze bij ons is hebben we er onze handen mee vol. Neen, geen ooievaarspakjes de volgende tijd.

Vanuit Munster rijden we de Col de la Schlucht op en waarvoor ik vreesde gebeurd ook. Het is zondag en schitterend weer en daar zijn ze dan, de mobilhomes en de busjes. Ja, busjes zijn tegenwoordig in denk ik want ik ben er massa’s tegengekomen tijdens onze reis. Ik weet niet wat mensen met busjes hebben en dan nog liefst met van die kleine dieselmotoren, die tergend langzaam de col oprijden, verschrikkelijk. Voor mij rijden een tiental wagens en vooraan een Volkswagen busje tegen 25km/u naar boven. Zou dat nu het opperste genot zijn van een complete debiel vraag ik mij af? Als ik op mijn GPS een stuk zie aankomen dat rechtdoor is, schakel ik terug naar 2de , zet mijn pinker op en rijd als een raket de hele stoet voorbij. Mijn gezicht fleurt op als ik de bestuurders zie die in die stoet achter het busje rijden terwijl ik ze voorbij steek en zij niet kunnen voorbij steken wegens, of mag niet van de vrouw, of wagen te plat. Zo maakt het dat ik de hele verdere weg naar de top voor mij alleen heb en geniet er dan ook van. Boven is het net een Vlaamse kermis, zo druk, en ik zeg tegen mijn vrouw, kom we zijn hier weg, we nemen een ander parcours binnendoor en rijden naar huis. Er volgt dan nog een mooie rit binnendoor tot in Nancy waar we de autostrade opgaan.

Via Luxemburg rijden we België binnen. Welkom in het land van de linksrijders. Nergens in Europa wordt zoveel links gereden als in België, behalve in Groot Brittannië dan, maar die fuckers reken ik nu niet meer mee, ze hebben gekozen om Europa te verlaten en hebben daarmee gezorgd dat mijn aandelen met 10% gezakt zijn. Eens te meer een reden om de eerste de beste Brit eens vol op zijn smoel te slaan. Niet dat ik veel aandelen bezit maar honderd euro is honderd euro zeg ik altijd en iemand zal boeten voor dit verlies, en liefst een Brit dus. Ze willen er uit maar eigenlijk ook niet, ja wat is het nu. Je hebt honger of je hebt geen honger, dorst of geen dorst, beiden tegelijk kan niet maar iemand moet dat die Britten eens duidelijk maken. Of ik zal het wel doen, maar dan moet er eerst op mij gestemd worden. Ik moet mij dan op een kieslijst zetten maar ik vind mij in geen enkele politieke partij terug. Ik vind het allemaal zakkenwassers die werken voor eigen profijt, neen, veel vrienden zal ik niet maken in de politiek, des te meer bij het volk die, als ik zou verkozen worden, dan zou trakteren op de meest degoutante braspartijen, op kosten van de staat natuurlijk, want dat zijn we zelf en er is niets verkeerd met jezelf eens te trakteren op een welverdiende braspartij.

Links rijden dus, in België verheven tot nationale sport. Ik heb in Frankrijk welgeteld eenmaal rechts ingehaald op een drievaksautostrade waar, vrolijk naastéén, twee Belgen reden tegen dezelfde dwaze snelheid, ik moet er waarschijnlijk niet bij vertellen dat er één busje bij was. Vanaf je België binnenrijd is het alle vijf voet van dat, onwaarschijnlijk en, ik weet dat het gevaarlijk is, dus steek ik hier ook rechts voorbij en dan zie je van die gezichten van “Wat doet die nu?” En ik kijk staalrecht voor mij uit en denk er het mijne van, motherfuckers.

Het weerzien met “Jack de Russel” is intens. De Bomma heeft er goed voor gezorgd en ik denk dat hij eindelijk inziet dat hij te oud geworden is voor een roadtrip. In tegenstelling tot vroeger is hij onmiddellijk blij om ons terug te zien, dit is ooit wel anders geweest, dagen heeft hij ons ooit genegeerd maar dit is blijkbaar gepasseerd.

Zo, het zit er op, het was mooi en we hebben vooral weer een mooi Frankrijk gezien en ik kan iedereen aanraden om die autosnelweg eens te laten voor wat het is en de binnenwegen te nemen.

Tot de volgende :salut:

[Igor Duerloo]

ik heb er zowaar dorst van gekregen 😀

[Jorge]

Mooi onderhoudend verhaal :up: :respect2:

[Mart WTL]

:happy: :up: :drink: :first:

[Bert V.]

@moderator, misschien best een Column voorzien hier op het forum. :popcorn:
Bladerunner zal deze zeker en vast schitterend kunnen onderhouden :coolness:

@Bladerunner, een plezier om te lezen :respect2: :respect2: